بهینه سازی کمی مراقبین سلامت در یک پایگاه بهداشت شهری با استفاده از برنامه ریزی خطی

مقدمه: پایگاه های بهداشت شهری اولین سطح ارائه مراقبت های بهداشتی اولیه در سطح شهرهای کشور می باشند. هزینه نیروی انسانی در بخش سلامت ۷۰ - ۸۰ درصد منابع این حوزه را به خود اختصاص می دهد . با وجود اهمیت تعداد کارکنان واقعی و بهینه در کیفیت خدمات ارائه شده به مشتریان، همچنین هزینه آن برای نظام سلامت، تاکنون برای آن استاندارد خاصی تدوین نگردیده است. این پژوهش با هدف تعیین تعداد بهینه مراقبین سلامت جهت ارائه خدمات به گروه های سنی- جنسی با استفاده از تکنیک علمی تحقیق در عملیات یعنی برنامه ریزی خطی صورت گرفته است. روش پژوهش: نوع پژوهش کاربردی از دسته مطالعات توصیفی- تحلیلی است. جامعه مورد پژوهش خدمات ارائه شده به گروه های سنی- جنسی در یک پایگاه بهداشتی شهری می باشد . ابزار جمع آوری داده ها، خدمات گروه های سنی- جنسی است که پس از مشاهده، زمان سنجی و همچنین زمان سرویس دهی مراقبین سلامت با استفاده از برنامه ریزی بهینه مراقبین سلامت مورد نیاز در یک پایگاه بهداشتی شهری می باشد . ابزار جمع آوری داده ها، خدمات گروه های سن ی- جنسی است که پس از مشاهده، زمان سنجی و همچنین زمان سرویس دهی مراقبین سلامت با استفاده از برنامه ریزی خطی و نرم افزار Win QSB (Windows Quantitative Systems for Business )، بهینه مراقبین سلامت مورد نیاز در یک پایگاه بهداشتی شهری مشخص گردید. نتیجه گیری: مدل های متنوع تحقیق در عملیات همچون مدل برنامه ریزی خطی و شبیه سازی می تواند به عنوان ابزاری مفید برای تعیین تعداد بهینه کارکنان جهت برنامه ریزی و تولید مراقبت سلامت موردنیاز در بخش های مختلف نظام سلامت مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

مراقبین سلامت ، برنامه ریزی بهداشتی ، مدیریت علمی ، برنامه ریزی خطی