رابطه محیط درون سازمانی با عملکرد شغلی از دیدگاه پرستاران بیمارستان آموزشی، یک مطالعه موردی در یزد

مقدمه: یکی از عناصر مهم در بهبود عملکرد کارکنان، توجه و ارتقای محیط درون سازمان ها است. این پژوهش با هدف بررسی رابطه محیط درون سازمانی با عملکرد شغلی از دیدگاه پرستاران در یک بیمارستان آموزشی در شهر یزد انجام شد. روش پژوهش: این پژوهش، پژوهشی پیمایشی-توصیفی بود و جهت جمع آوری داده ها از دو پرسشنامه محیط درون سازمانی وایزبورد و عملکرد شغلی پاترسون استفاده شد. جامعه پژوهششامل کلیه پرستاران شاغل در یک بیمارستان آموزشی در شهر یزد در سال 1395 بودند. جهت تحلیل داده ها از آزمون های توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و تحلیلی (همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام) استفاده شد. یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد در بین ابعاد محیط درون سازمانی، دو بعد ارتباطات ( 4/74±1/14 ) و پاداش ها ( 11 / 1± 81 / 3) به ترتیب بیشترین و کمترین میانگین نمره را به دست آوردند. همچنین نمره عملکرد شغلی در این بیمارستان 26 / 10 ± 5/ 64 به دست آمد. بررسی همبستگی بین متغیرها نشان داد بین عملکرد شغلی و هدف گذاری ( p= 0.000, r = 0.342 )، ساختار سازمانی ( p=0.004, r=0.263 )، رهبری ( p=0.003,r=0.269 )، ارتباطات ( p=0.013, r=0.229 ) و نگرش ها به طرف تغییر ( p=0.014, r= 0.225 ) رابطه مستقیم وجود دارد . هم چنین، بر اساس نتایج تحلیل رگرسیون، از بین کلیه ابعاد محیط درون سازمانی،متغیرهای هدفگذاری، ساختار سازمانی، ارتباطات و پاداش ها قوی ترین پیش بین های عملکرد شغلی بودند اما تنها 29 درصد واریانس عملکرد شغلی را تبیین نمودند. نتیجه گیری: نتایج پژوهش نشان می دهد محیط درون سازمانی می تواند نقش مهمی در بهبود عملکرد کارکنان داشته باشد و با توجه به اینکه تغییر شرایط این محیط در حیطه قدرت و نظارت مدیران است، توجه به این امر فرصت مناسبی برای بهبود عملکرد کارکنان خواهد بود. لذا پیشنهاد می شود متغیرهای هدف گذاری، ساختار سازمانی، ارتباطات و پاداش ها بیشتر موردتوجه مدیران کلان بیمارستان قرار گیرند.

کلیدواژه ها:

محیط درون سازمانی ، عملکرد شغلی ، پرستاران ، بیمارستان آموزشی