چالش ها و راهکارهای برنامه تحول و نوآوری در آموزش عالی سلامت: بسته اعتباربخشی موسسات و بیمارستان های آموزشی

مقدمه: موفقیت هر سازمانی در گرو وجود یک نظام ارزشیابی کارآمد و با کفایت است. اعتباربخشی معیاری برای دستیابی سازمان های سلامت به استانداردهای از قبل مشخص شده، از راه ارزیابی مقایس های خارجی و مستقل است. برنامه تحول و نوآوری در آموزش عالی سلامت در سال 1394 ، بر مبنای سیاست کلی برنامه جامع آموزش عالی نظام سلامت در راستای تحقق اهداف برنامه تحول نظام سلامت، سندی راهبردی است که بر مبنای اسناد بالادستی از جمله چشم انداز ایران 1404 ، نقشه جامع علمی کشور، نقشه جامع علمی سلامت و برنامه تحول نظام سلامت تدوین گردید و به دانشگاه های علوم پزشکی کشور که در قالب کلان مناطق سازمان دهیشده بودند، ابلاغ شد. برنامه مذکور در قالب 12 بسته شامل بسته آینده نگری و مرجعیت علمی در آموزش پزشکی ، بسته حرکت به سوی دانشگاه های نسل سوم ، بسته آموزش پاسخگو و عدالت محور ، بسته توسعه راهبری، هدفمندی و ماموریت گرایی آموزش پزشکی ، بسته آمایش سرزمین، ماموریت گرایی، تمرکزگرایی و ارتقای توانمندی دانشگاه ها ، بسته نهادینه سازی رویکرد آموزش پاسخگو در نظام سلامت ، بسته اعتلای اخلاق حرفه ای ، بسته بین المللی سازی آموزش علوم پزشکی ، بسته توسعه آموزش مجازی در علوم پزشکی ، بسته ارتقاء نظام ارزیابی و آزمون های علوم پزشکی ، بسته اعتباربخشی بیمارستان های آموزشی ، بسته توسعه و ارتقای زیرساخت های آموزش علوم پزشکی طراحی شد و کلید خورد. هدف از پژوهش حاضر چالش ها و راهکارهای برنامه تحول و نوآوری در آموزش عالی سلامت با تمرکز بر بسته اعتباربخشی موسسات و بیمارستان های آموزشی بوده است. روش پژوهش: این مقاله به صورت مروری- کتابخانه ای و با استفاده از کتب، مقالات فارسی و لاتین، جستجو در مجلات و سایت های معتبر تنظیم شده است؛ و اسناد دولتی در زمینهٔ تحول و نوآوری در آموزش علوم پزشکی با کلید واژه های، Development ،Innovation و Evolution صورت گرفت. یافته ها: مطالعات زیادی از جنبه های مختلف برنامه تحول و نوآوری در آموزش علوم پزشکی رابعد از اجرا مورد بررسی قرار داده اند . برخی از مهم ترین دلایل تاخیر در تحول و نوآوری آموزش کمبود منابع و زیرساخت های مناسب برای ارتقای کمی و کیفی آموزش عالی مشکلات تامین منابع، اولویت قرار گرفتن بهداشت و درمان در مجموعه کارهای اجرایی دولت و فوریت های رسیدگی به حوزه درمان و بهداشت بود. نتیجه گیری: با گسترش تعداد و دامنه فعالیت آن ها و به موازات تغییرات وسیع در شیوه های آموزشی، وجود نظامی جهت اطمینان از تناسب فعالیت ها و منابع با رسالت مورد نظر به خصوص ساز و کار و ابزارهای که بتوان به وسیله آنها کیفیت آموزش علوم پزشکی را ارتقاء داد ضرورت دارد. طرح اعتباربخشی می تواند سبب ایجاد رقابتی سالم بین دانشگاه های علوم پزشکی آموزشی در سراسر کشور برای کسب بودجه بیشتر به بیمارستان های خود می شود و این امر می تواند کیفیت و کمیت خدمات آموزشی را افزایش دهد.

کلیدواژه ها:

اعتباربخشی ، برنامه تحول و نوآوری ، موسسات و بیمارستان های آموزشی