استفاده از مدیریت مبتنی بر شواهد در مدیریت بیمارستان های دولتی ایران: یک پیماش ملی از منابع شواهد تصمیم گیری

مقدمه: مدیریت مبتنی بر شواهد به عنوان یک مدل مدیریتی در راستای بهبود تصمیمات مدیریتی توسعه یافته است. تصمیمات مدیران بیمارستان ها، تاثیر مهمی در اثربخشی خدمات ارائه شده دارد. هدف این مطالعه تعیین منابع شواهد مورد استفاده در تصمیم گیری های مدیران بیمارستان بر مبنای مدل مدیریت مبتنی بر شواهد بود. روش پژوهش: این مطالعه از نوع توصیفی -مقطعی بود که در سال 1396 با بررسی 183 مدیر بیمارستان های دولتی، در 8 قطب آموزشی وزارت بهداشت انجام شد. ابزار پژوهش، پرسشنامه مدیریت مبتنی بر شواهد با 20 گویه و 6 حیطه اصلی بود. تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های توصیفی و استنباطی به وسیله SPSS نسخه 21 انجام شد. یافته ها: 172 نفر ( 94 %) شرکت کنندگان مرد بودند. میانگین سنی و سابقه افراد به ترتیب 28 و 30 / 19 سال بود. کمترین نمره، مربوط به گویه ی استفاده از مجلات دانشگاهی بو د ( 56 / 52 % ). در حالیکه مدیران بیشترین اتکا را به برنامه های وزارت به داشت %80/98) داشتند. میانگین استفاده از شواهد علمی-پژوهشی، اطلاعات و آمار بیمارستانی، برنامه های توسعه ی ملی، شواهد تجربی و حرفه ای، شواهد اخلاقی- رفتاری و شواهد مرتبط با ذینفعان به ترتیب برابر 70 / 59 ، 43 / 62 ، 30 / 75 ، 36 / 71 ، 83 / 71 و 00 / 73 درصد بود. نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که مدیران در تصمیم گیری های بیمارستانی کمتر از شواهد علمی-پژوهشی استفاده می کنند که امری نگران کننده است و باید مدیران به ارتقای سطح آموزش و پژوهش خویش بیشتر اهمیت دهند . با استفاد ه از شش ضلعی شواهد، مدیران بیمارستان می توانند بهترین شواهد موجود را شناسایی و بهترین تصمیمات را در یک فرآیند تصمیم گیری مبتنی بر شواهد اتخاذ نمایند.

کلیدواژه ها:

مدیریت مبتنی بر شواهد ، منابع شواهد ، مدیریت بیمارستانی ، تصمیم گیری