مطالعه و بررسی تمایل به ترک شغل و تعیین رابطه آن با فرسودگی شغلی با در نظرگرفتن نقش متغیر میانجی انگیزش

هدف از تحقیق حاضر تعیین رابطه فرسودگی شغلی و تمایل به ترک شغل با بررسی نقش تعدیلگری ویژگیهای انگیزشی شغل میباشد. جامعه آماری تحقیق کارکنان شاغل در اداره کل تشخیص و وصول درآمد شهرداری تهران میباشند که تعداد آنها N=230 نفر میباشد. براساس جدول تعیین حجم نمونه کوکران، تعداد 144 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب گردید. پروهش فوق از نظر هدف کاربردی و از لحاظ ماهیت و روش، توصیفی از نوع همبستگی میباشد. برای جمع آوری اطلاعات از ابزار پرسشنامه استفاده شد. برای تعیین پایایی پرسشنامه ضریب آلفای کرونباخ به وسیله نرم افزار spss برای پرسشنامه فرسودگی شغلی ماسلاچ 0/93 برای پرسشنامه تمایل به ترک شغل کامنت 0/71 و برای پرسشنامه ویژگیهای انگیزشی شغل هاکمن و اولدهام 0/90 محاسبه گردید، که حاکی از پایایی در سطح خوب میباشد. برای تحلیل و بررسی فرضیه ها از تکنیک معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار PLS استفاده شده است. نتایج به دست آمده نشان داد: قدرت رابطه میان متغیر فرسودگی شغلی با متغیر تمایل به ترک خدمت برابر 0/399 محاسبه شده است بنابراین فرسودگی شغلی بر تمایل به ترک خدمت تاثیر مثبت و معناداری دارند. تاثیر متقابل ویژگیهای انگیزشی شغل و فرسودگی شغلی بر تمایل به ترک خدمت 0/538 است. همچنین بین ابعاد فرسودگی شغلی (خستگی عاطفی، مسخ شخصیت و فقدان موفقیت فردی) با تمایل به ترک شغل رابطه وجود دارد.

کلیدواژه ها:

فرسودگی شغلی ، تمایل به ترک شغل ، ویژگیهای انگیزشی شغل