پردازش واجی در افراد بزرگسال دارای لکنت

مقدمه: لکنت اختلالی پیچیده و چندبعدی است و تاکنون مطالعات و بررسیهای گستردهای در مورد آن انجامشده است. اما علیرغم تحقیقات صورت گرفته بسیاری از ابعاد و جنبه های این اختلال و همچنین نقش و نحوه تاثیر عوامل مختلف بر آن کماکان ناشناخته باقیمانده است. در این پژوهش به بررسی پردازش واجی در افراد بزرگسال دارای لکنت و مقایسه آن با افراد بزرگسال دارای گفتار روان پرداخته شده است.روش پژوهش: این پژوهش با یک مطالعه متدولوژیک برای تعیین روایی و پایایی ابزار پژوهش و یک مطالعه توصیفی-تحلیلی برای بررسی و مقایسه پردازش واجی در افراد دارای لکنت و افراد با گفتار روان و نیز در بین افراد دارای لکنت با سطوح شدت مختلف به صورت مقطعی و مقایسه ای انجام گرفت. روش نمونهگیری از نوع غیر احتمالی هدفمند بود و حجم نمونه ای معادل 21 نفر در گروه دارای لکنت و 30 نفر در گروه با گفتار روان شرکت داشتند. نمونه ها از میان مراجعین دارای لکنت بزرگسال 30؛18 ساله به مراکز گفتاردرمانی شهر تهران انتخاب شدند. در این پژوهش پردازش واجی از نظر زمان واکنش و صحت پاسخها مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: نتایج پژوهش حاکی از برآورد روایی %78 و پایایی بالای %95 برای تمام خرده آزمونهای مورداستفاده در این پژوهش هست. همچنین نتایج آزمون نشان داد که در بخش صحت پاسخها تفاوت معنیداری بین دو گروه افراد دارای لکنت و افراد با گفتار روان وجود دارد(p-value<0,05 )، اما در بخش زمان واکنش تفاوت معنی داری بین دو گروه مشاهده نشد . در گروه دارای لکنت تفاوت معناداری بین سه سطح مختلف شدت لکنت وجود نداشت، اما در بین کلمات و ناکلمات با تعداد هجای مختلف تفاوت معنادار بود p-value<0,05نتیجه گیری: بهنظر می رسد براساس یافته های پژوهش حاضر پردازش واجی در افراد دارای لکنت و افراد با گفتار روان متفاوت است اما این تفاوت معنادار نمیباشد.

کلیدواژه ها:

لکنت ، پردازش واجی ، شدت لکنت ، روایی-پایای ، 3-SSI