بررسی اعتبار تخمینی Vo2max بر اساس فرمول در زنان سالم غیر ورزشکار

سابقه و هدف: Vo2max بهترین شاخص ارزیابی کارایی قلبی تنفسی است که اندازه گیری مستقیم آن پیچیده و نیازمند تجهیزات گران، صرف وقت و همکاری افراد است. بنابراین، روش های جایگزین برای تخمین آن به وجود آمده است. ضربان قلب از متغیرهای تعیین کننده اکسیژن مصرفی است. لذا با استفاده از قانون فیک، معادله ای بدست می آید که نسبت ضربان قلب حداکثر به استراحت و رابطه آن با Vo2max را بیان می کند. هدف از پژوهش حاضر سنجش اعتبار معادله برای تخمین Vo2max بر اساس فرمول است. مواد و روش ها: پژوهش حاضر از نوع کاربردی-تحلیلی است. 19 زن سالم و غیر ورزشکار به دو گروه تقسیم شدند. آزمون های ارزیابی به وسیله پروتکل RITE3 انجام شد. Vo2max تخمین زده شده بر اساس سن نیز با استفاده از معادله و با جایگذاری HRmax متناسب با سن به جای HRmax اندازه گیری شده محاسبه شد.یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد ثابت تعادل معادله اندازه گیری شده برابر با 03/3±17/17 میلی لیتر بر دقیقه بر کیلوگرم بود. همچنین نتایج پژوهش بیانگر این بود که بین Vo2max اندازه گیری شده و Vo2max تخمین زده شده (p=0.177) و بین Vo2max تصحیح شده و Vo2max تخمین زده شده بر اساس سن (p=0/67) تفاوت معنی داری وجود ندارد. علاوه بر آن نتایج نشان داد که بین سن و Vo2max و Vo2max تصحیح شده ، بین BMI و Vo2max، بین HRrest و Vo2max و Vo2max تصحیح شده، ارتباط معنی داری وجود ندارد. اما بین BMI و Vo2max تصحیح شده ارتباط معنی داری وجود دارد.نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش حاضر می توان اذعان کرد با محاسبه فرمول نمی توان Vo2max را تخمین زد.

کلیدواژه ها:

Vo2max ، نسبت HRmaxبه ضربان حین استراحت ، ضربان قلب متناسب با سن ، کارایی قلبی تنفسی