بررسی تاثیر آموزش مراقبت از خود بر خود کارآمدی نوجوانان مبتلا به تالاسمی ماژور

مقدمه: از راه های ارتقاء خودکارآمدی نوجوانان مبتلا به تالاسمی ماژور، توانمندسازی آن ها از طریق آموزش خودمراقبتی برای مقابله با اثرات و عوارض بیماری، تسلط بیشتر بر بیماری، حفظ شیوه صحیح زندگی و عملکرد روزانه و زندگی است. مطالعه حاضر به منظور تعیین تاثیر آموزش مراقبت از خود به شیوه تله نرسینگ بر خود کارآمدی نوجوانان مبتلا به تالاسمی ماژور انجام شد. روش کار: در این مطالعه مداخله ای 60 نوجوان 12-18 سال مبتلا به تالاسمی ماژور وارد مطالعه شدند و به صورت تصادفی در دو گروه مداخله و کنترل قرار گرفتند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه خودکارآمدی کودکان و نوجوانان استفاده شد. مداخله آموزشی با محتوای تغذیه، فعالیت بدنی و پیاده روی، مدیریت استرس و روش انجام عملی رفع استرس از طریق 5 ارتباط تلگرامی در مدت یک ماه برای گروه مداخله انجام شد. یافته ها: در گروه مداخله میانگین نمره خودکارآمدی اجتماعی قبل و بعد از آموزش به ترتیب 24.9 و 26.29( p=0.02 ) میانگین نمره خودکارآمدی تحصیلی قبل و بعد از آموزش به ترتیب 25.03و27.2(p=0.02 )میانگین نمره خودکارآمدی عاطفی قبل و بعد از آموزش به ترتیب 21.46 و 22.1(p=0.004 )و میانگین نمره خودکارآمدی کل قبل و بعد از آموزش به ترتیب 71.4 و76.23 بود. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که آموزشی خودمراقبتی به روش تله نرسینگ باعث بهبود خودکارآمدی نوجوانان مبتلا به تالاسمی ماژور شد. به دلیل علاقه نوجوانان به دنیای مجازی و پیام رسانه ای اجتماعی، پیشنهاد می گردد این روش آموزش ارتقاء خودکارآمدی در نوجوانان با بیماری های مزمن دیگر هم مورد توجه قرار گیرد.