تاثیر برنامه خودمراقبتی برکیفیت زندگی سالمندان تحت پوشش مرکز بهداشت جنوب تهران

مقدمه: مهم ترین عامل تعیین کننده کیفیت زندگی سالمندان سلامتی است، مطالعات نشان داده که سلامتی با افزایش سن کاهش می یابد. از آنجا که سالمندان به علت مشکلات فراوان مستعد آسیب می باشند، نیازمند توجه و رعایت برنامه خود مراقبتی موثر در ارتقاء سلامت می باشند. مطالعه حاضر باهدف بررسی کیفیت زندگی سالمندان مرکز بهداشت جنوب تهران و تاثیر به کارگیری برنامه خودمراقبتی بر آن صورت پذیرفته است. روش کار:مطالعه از نوع مداخله ای با گروه شاهد می باشد. تعداد افراد مورد مطالعه 132 نفر بودند که در دو گروه تجربی (52 نفر و شاهد 80نفر) قرار گرفتند و به صورت نمونه گیری خوشه ای تصادفی از 5 مرکز بهداشتی درمانی انتخاب شدند. سپس برنامه آموزشی خودمراقبتی در طول سه ماه اجرا شد گردآوری داده ها به روش مصاحبه ساختاری و ابزار آن پرسشنامه خصوصیات دموگرافیک و ابزار استاندارد بررسی کیفیت زندگی از نوع فرم کوتاه بود. کیفیت زندگی با استفاده از پرسشنامه کوتاه در دو مرحله قبل و دو ماه بعد از آموزش در دو گروه اندازه گیری شد. سپس داده ها با کمک آزمون های آماری توصیفی و تحلیلی مورد بررسی قرار گرفتند. یافته ها:در این مطالعه ابعاد کیفیت زندگی در گروه تجربی پس از مداخله آموزشی افزایش یافت و میانگین مجموع نمرات بعد فیزیکی از50/25±75/52 در قبل از مداخله به 96/18±11/66 پس از مداخله افزایش یافت. همچنین میانگین مجموع نمرات بعد روانی از 46/24±61/53 در قبل از مداخله به 07/15±85/70 پس از مداخله افزایش یافت ولی نمرات ابعاد کیفیت زندگی گروه شاهد پس از مطالعه نسبت به قبل از مطالعه تفاوت معنی داری نداشت. نتیجه گیری: نتایج حاکی از تاثیر مثبت برنامه خودمراقبتی بر کیفیت زندگی سالمندان است .