ارزیابی کاربرد مدل خودمراقبتی اورم بر توانایی شناختی و عملکرد خودمراقبتی بیماران مبتلا به سندروم کرونری حاد:مرورسیستماتیک

مقدمه: هدف الگوی خودمراقبتی اورم تشویق مددجویان به مراقبت از خود و نقش پرستاران بررسی نیاز مراقبت از خوددرمانی، تعیین نیروی مراقبت از خود و وجود و عدم وجود نقص مراقبت از خود در بیماران مبتلا به بیماری مزمن است. در بیماری های مزمن آموزش، قسمت عمده ی برنامه مراقبتی می باشد که بیمار را به طور فعال در امر خودمراقبتی شرکت داده و مقابله بهتر بیمار با وضعیت موجود را فراهم می کند. این مطالعه باهدف ارزیابی کاربرد مدل خودمراقبتی اورم بر توانایی شناختی و عملکرد خودمراقبتی بیماران مبتلا به سندرم کرونری حاد انجام شد. روش کار: مرور متون در پایگاه های اطلاعاتی PUBMED,SCOPUS, SCIENCE DIRECT, , EMBASE MEDLINE, و Google Scholar از سال 2019-2010 به زبان انگلیسی و فارسی و با کلید واژه های , توانایی خودمراقبتی، آموزش به بیمار، الگوی خودمراقبتی اورم، سندرم کرونری حاد انجام شد . متن کامل مقالات( مرتبط بر اساس معیارهای ورود دسترسی به متن کامل مقالات ، مرتبط بودن خلاصه مقالات با موضوع تحقیق ، تاریخ انتشار مقالات) از 2019-2010 و خروج (عدم دسترسی به متن کامل مقالات) توسط دو محقق به طور مستقل بررسی و از بین 35 مقاله ، تعداد15 مقاله پس از ارزیابی کیفیت انتخاب و در مطالعه ی حاضر از آن ها استفاده گردید . یافته ها: آموزش مراقبت از خود به طور قابل توجهی باعث افزایش رضایتمندی، تداوم مراقبت، ایجاد استقلال در انجام کارهای روزانه، کاهش تنش و درنهایت کاهش ناتوانی بیماران مبتلا به سندرم کرونری حاد می شود. برنامه خودمراقبتی اورم روشی ایمن غیر دارویی، غیرتهاجمی و کم هزینه در کنترل مشکلات جسمی و روان شناختی است و به راحتی به مددجویان درگیر مشکلات قلبی قابل آموزش است.نتایج هم چنین نشان داد که با آموزش منظم و تشویق این بیماران به شرکت در برنامه آموزشی خودمراقبتی، توانایی شناختی و آگاهی بیماران نسبت به بیماری خود افزایش یافته است. به عبارتی اجرای مدل خودمراقبتی اورم باعث افزایش توانایی عملکردی خودمراقبتی در بعد رعایت رژیم غذایی و دارویی شده است. نتیجه گیریاجرای الگوی اورم در کار بالینی و آموزش خودمراقبتی به بیماران، تاثیر مثبتی بر توانایی خودمراقبتی در بیماران سندرم کرونری حاد دارد و رویکرد حمایتی آموزشی موجبات افزایش توان خودمراقبتی بیماران را فراهم آورده است. شایان ذکر است تدارک برنامه آموزش خودمراقبتی بر اساس نیازهای بیماران و متناسب با سطح درک آنان و مشارکت همه جانبه بیماران در امر مراقبت از خودشان پیشنهاد می شود.