بررسی عملکرد زهکش های قائم دیواری در کاهش خطرات روانگرایی با استفاده از میزلرزه 1g

اثرات مخرب بار روانگرایی در سالهای گذشته باعث شده تا توجه مهندسین ژئوتکنیک به این موضوع معطوف شود. روانگرایی اغلب در ماسه های ریز تا متوسطه اشباع به وقوع میپیوندد. در مقاله حاضر با استفاده از تعدادی آزمایش کوچک مقیاس مدل فیزیکی بر روی میزلرزه g1، رفتار روانگرایی ماسه مسلح شده با زهکشهای قائم دیواری، به بررسی عملکرد زهکش های ) شنی ولاستیکی( قائم دیواری در کاهش خطرات روانگرایی پرداخته شده است. در این آزمایشات با تغییر عرض دیوارها، تعداد دیوارها، مصالح دیوارهای زهکش ، شتاب ورودی و تراکم خاک، مقاومت روانگرایی ماسه فیروزکوه با استفاده از داده های به دست آمده مورد مطالعه و بررسی قرار میگیرد. همچنین اثر پارامترهای شتاب در رقوم مختلف ارتفاعی از خاک، نشستهای قائم و سنجش اضافه فشار آب حفره ای تولید شده مورد مطالعه ی پارامتری قرار میگیرد. از مطالعات چنین نتیجه گیری میشود که با افزایش تعداد و عرض زهکشهای) شنی و لاستیکی ( قائم دیواری در ماسه، باعث کاهش نشست و تغییر شکلهای ناشی از روانگرایی و همچنین کاهش اضافه فشار آب حفرهای و افزایش مقاومت روانگرایی میگردد. در شتاب بالا و تراکم نسبی 03% نمونه مسلح با دیوار زهکش لاستیکی اضافه فشار آب حفره ای کمتر و نشست بیشتری نسبت به نمونه مسلح با دیوار زهکش شنی دارد. الزمه استفاده از زهکشهای قائم دیواری برای مقابله با پدیده روانگرایی بر دو اساس مهم استوار است. یکی بررسی میزان لرزه خیزی منطقه مورد نظر به جهت متفاوت بودن عملکرد زهکشهای قائم دیواری و دیگری تعداد و عرض مناسب زهکشهای قائم دیواری به جهت استهلاک بهینه اضافه فشار آب حفرهای میباشد. بطوری که با در نظر گرفتن این پارامترها در مناطق با لرزه خیزی متوسط می توان جلوی نشست های خطر آفرین را گرفت.

کلیدواژه ها:

اضافه فشارآب حفره ای ، روانگرایی ، زهکش های قائم دیواری ، میز لرزه