شناسایی کانون های بحرانی گردوغبار غرب استان تهران

فرسایش بادی و توفان های گردوغبار یکی از بلایای طبیعی است که مناطق خشک و بیابانی ایران مرکزی به صورت روزافزونی با آن مواجه می باشد. مدیریت نادرست در عرصه منابع طبیعی بر افزایش این پدیده تاثیر زیادی داشته است. شناخت مناطق برداشت رسوبات بادی از اصول اولیه کنترل و مبارزه با فرسایش بادی محسوب می شود . در این پژوهش جهت شناسایی کانون های بحرانی غرب استان تهران مطالعات براساس تفسیر داده های بادسنجی با استفاده از بررسی گلباد، گل توفان و گلماسه، نقشه های توپوگرافی، تصاویر ماهواره ای، نقشه زمین شناسی،GPS،GIS، بازدیدها و پرسشنامه های محلی صورت گرفت. با بررسی های به عمل آمده مشخص شده که از 119546 هکتار از محدوده موردمطالعه 2155 هکتار دارای شدت زیاد (D1) (1/2 درصد)، 2415 هکتار دارای شدت متوسط (D2) (2 درصد) و 11479 هکتار دارای شدت کم (D3) (10 درصد) می باشند. نقشه اولویت بندی کانون های بحران در منطقه را در حوزه نشان می دهد که طبق آنها بخش اعظم مساحت منطقه جزء کانون های بحران با شدت کم (10 درصد) است.

کلیدواژه ها:

ملارد ، گردوغبار ، کانون های بحرانی