تاثیر طرحهای پخش سییلاب و تغذیه مصنوعی باغسرخ و امین آباد شهرضا بر روی کمیت و کیفیت آبهای زیرزمینی دشت شهرضای جنوبی

تغذیه مصنوعی و پخش سیلاب یکی از راه های مناسب برای حفظ و احیاء منابع آب زیر زمینی می باشد. هدف این تحقیق بررسی اثر اجرای تغذیه مصنوعی و پخش سیلاب مناطق باغ سرخ و امین اباد شهرضا بر روی وضعیت آب زیر زمینی منطقه می باشد. آبخوان آبرفتی دشت شهرضای جنوبی با وسعت 640 کیلومتر مربع از نوع آزاد می باشد. در این دشت طرح های تغذیه مصنوعی و پخش سیلاب باغسرخ و پخش سیلاب امین اباد به ترتیب در سالهای 1369، 1373 و 1372 اجرا شده است. در طول سالهای پس از اجرا چندین بار آبگیری شده اند و اثراتی محسوس بر سطح آبهای زیر زمینی داشته اند ا ین محدوده در برگیرنده 20 چاه مشاهده ای و چندین قنات شاخص است که اندازه گیری نوسانات سطح آب و میزان آبدهی آنها به طور مرتب انجام شده است. در این تحقیق از آمار پنج سال قبل از آبگیری طرح ها یعنی مربوط به سالهای 64-65 تا 80-81 استفاده و هیدروگراف کل آبخوان و نوسانات سطح آب زیرزمینی محاسبه شده است. نتایج نشان میدهد که در سال آبی 65-66 به دلیل افزایش بارندگی و پایین بودن برداشت از منابع آب زیر زمینی سطح آب زیر زمینی 1/18 متر افزایش یافته و در دو سال 70-71 و 71-72 ارتفاع هیدروگراف کل آبخوان بصورت چشمگیری در حدود 3 متر افزایش یافته است. در طی سالهای 72-73 تا 75-76 افت سطح ایستابی ادامه داشه تا اینکه در سال 76-77 حدود 10 میلیون متر مکعب آب وارد سیستم شده و رواندافت متوقف و افزایشی در حدود 0/55 متر داشته است.

کلیدواژه ها:

پخش سیلاب ، آبهای زیر زمینی ، بهره برداری مطلوب از سیلاب