آرایه البرز- 1: مطالعه ی چیدمان خوشهای آرایه و پاسخ آن به شرط های راه اندازی مختلف درمحدوده ی زانوی طیف پرتوهای کیهانی

یکی از رو شهای متداول در مطالعه ی بهمن های هوایی گسترده در سطح زمین استفاده از آرایه ی آشکارسازهای سوسوزن است. هر آرایه از آشکارسازها به ناحیه ی خاصی از طیف پرتوهای کیهانی حساس است. ابعاد آرایه، فاصله ی آشکارسازهای مجاور از یکدیگر، تنظیمات الکترونیکی اعمال شده بر روی آنها و همچنین ارتفاع محل برپایی آرایه از سطح دریا پارامترهایی هستند که تعیین می کنند یک آرایه چه ناحیه ای از انرژی پرتوهای کیهانی را رصد می کند. فاز اول آرایهی رصدخانه ی البرز، آرایه البرز- 1، متشکل از 22 آشکارساز سوسوزن هر یک به ابعاد0.5×0.5m2 به منظور مطالعه ی پرتوهای کیهانی در محدوده ی زانوی طیف دردانشگاه صنعتی شریف در حال راهاندازی است. در این مقاله نتایج بدست آمده از مطالعه بر روی چیدمان خوشه ای آرایه البرز- 1 در مقایسه با چیدمان شبکه ای، پاسخ آرایه به شرط های راه اندازی مختلف اعمال شده بر روی آن و بازده آشکارسازی رخدادها توسط آرایه در محدوده ی انرژی زانوی طیف از جمله مواردی هستند که به آنها پرداخته شده است.