اصلاح مدل پتانسیل مجاورت با در نظر گرفتن خواص ماده ی هسته ای

با بکارگیری نیروهای وابسته به چگالی از نوع M3Y ، به بررسی سیستماتیک اثرات تراکم ناپذیری ماده ی هسته ای برروی فرمالیزم پتانسیل مجاورت پرداخته ایم. برای دستیابی به این هدف، مطالعات خود را معطوف به سه نسخه ی از برهمکنشهای M3Y )یعنی DDM3Y1 ، CDM3Y3 و BDM3Y1 ( کرده ایم که مقادیر ثابت تراکم ناپذیری K برای این نسخه ها در محدوده ی ماده ی هسته ای نرم تا سخت قرار دارند. نتایج حاصل از این تحقیق برای 22 واکنش همجوشی نشان میدهد که اعمال اثرات ماده ی هسته ای تاثیر قابل توجهی را برروی بهبود توافق داده های تئوری و تجربی ارتفاع سد همجوشی ناشی از نسخه ی اصلی فرمالیزم پتانسیل مجاورت، یعنی Prox77 ، دارد. بطوریکه، در محدوده ی جرمی واکنشهای مورد بررسی در این مطالعه پتانسیل اصلاح شده ی Prox77(BDM3Y1) ، اختلاف میان داده های مذکور را بطور متوسط تا حد 15.1 درصد کاهش میدهد