تحلیل سیاست گذاری هدفمندی یارانه ها در ایران با تاکید بر تاثیر بر تغذیه خانوار

هدفمند سازی یارانه ها در ایران یکی از مهمترین بخش ها و نمایان ترین بخش طرح تحول اقتصادی است که به تغییر فرایند دادن یارانه ها می انجامد. بر مبنای تقسیم بندی نقشه جهانی امنیت غذایی، ایران در وضعیت پرخطر قرار دارد. تحلیل سیاست دستیابی به درک درستی از سیاستی که در واکنش به مشکل اجتماعی تدوین شده یا در حال تدوین می باشد کمک نموده و در عین حال میزان فصیح و بلیغ بودن حمایت ها و مخالفت ها را به خوبی روشن می نماید. شناخت کامل هدف ها، مدیریت بر اساس شاخص های قابل اندازه گیری، برنامه ریزی درست و همه جانبه، شناخت منابع واقعی و هزینه های اجرای طرح، ایجاد نظام مدیریتی و پایش کارآمد، شناخت جامعه هدف برای کمک های مستقیم و غیر مستقیم، ایجاد نظام های اتوماسیون، ایجاد سرعت در تصمیم گیری و تصمیم سازی، فرهنگ سازی و ایجاد باور درست در آحاد مردم، توجه به مدیران و کارکنان دولت به عنوان گروه های مرجع، زمان اجرای طرح، از عوامل موثر بر اجرای موفق طرح هدفمند کردن یارانه ها می باشند. اصلاح قیمت های یارانه ای از طرفی منجر به بهبود رشد اقتصادی شده اما در کوتاه مدت می تواند اثرات اجتماعی و سیاسی نامطلوبی به جای بگذارد. کنترل و تقلیل اثرات نامطلوب از طریق تقویت چترهای حمایتی و سیاست های تدریجی حذف یارانه ها صورت می گیرد. بررسی کمی تحلیل های سیاستی آثار سیاست های مالی ناشی از حذف یارانه هفت گروه کالاهای اساسی بیانگر افزایش شاخص هزینه زندگی دهک کم درآمد خانواده های شهری و روستایی بوده است.

کلیدواژه ها:

یارانه ، دهک ، تحلیل سیاست ، تغذیه خانوار