بررسی نقش آموزش بهداشت بر کاهش بیماری های منتقله از آب و مواد غذایی در ایران : یک مقاله مروری

مقدمه و هدف : امروزه علیرغم پیشرفت های چشمگیر پزشکی، بیماری های منتقله از راه آب و غذا از معضلات مهم بهداشتی در سراسر دنیا است. افزایش مصرف غذا در خارج از منزل و بخصوص فست فودها، توسعه گردشگری و پدیده جهانی شدن، موجب گسترش این بیماری ها شده است. در این میان سهم کشورهای درحال توسعه بیشتر است. لذا دولت ها جهت کاهش میزان تلفات جانی و هزینه های اقتصادی خود برای ارتقاء ایمنی مواد غذایی تلاش می کنند. توجه به کشور ایران بدلیل شرایط خاص آب وهوایی، جغرافیایی و همسایگی با برخی کشورهای آلوده موضوع با اهمیتی است. روش ها: دستورالعمل های نظام مراقبت کشوری ، نتایج مقالات و مطالعات کارشناسان در بیماری های منتقله از آب و غذا با مرور غیر سیستماتیک بررسی گردید. یافته ها : سالمونلا، شیگلا و استافیلوک اورئوس از شایع ترین عوامل بیماری های منتقله از غذا در ایران هستند. دست آلوده افراد مسئول تغذیه، مهمترین ناقل آلودگی های غذایی بشمار می رود. علت افزایش بیماری های منتقله از آب همزمان با شروع فصل گرما عدم دسترسی مناسب به آب سالم و دفع غیر بهداشتی فاضلاب است. پدیده بیوتروریسم هم با آلودگی آب و غذا تهدیدی برجان انسان ها وگیاهان است. میزان سواد ، پذیرش آموزش بهداشت، نحوه نظارت سازمان دولتی بر بهداشت مراکز عرضه غذا نقش تعیین کننده ای در میزان شیوع آلودگی های غذایی دارد. نتیجه گیری: برنامه های آموزش عمومی و بازآموزی پرسنل، اطلاع رسانی موثر بهمراه نظارت برکارتولید و عرضه کنندگان مواد غذایی ابزاری مهم جهت کنترل طغیان هاست.

کلیدواژه ها:

بیماری ، آب ، مواد غذایی ، ایران ، آموزش بهداشت