آلودگی آب دریا در حوادث هسته ای - بررسی رادیواکتیونی آب دریا آدرباتیک - آلودگی رادیواکتیو در سواحل دریای نروژ - آلودگی رادیواکتیو در رودخانه Yenisey

حوادث هسته ای و پخش و بارش مواد رادیواکتیو از منابع و سرچشمه های مهم حادثه چرنوبیل در مجاورت دریای سیاه، دریای آدرباتیک در شمال دریای مدیترانه، انتشار از تاسیسات هسته ای Sellafield واقع در بریتانیا که منجر به آلوده شدن آبهای نروژ شد و انتشار مواد رادیواکتیو از معادنی نظیر Krasnoyarsk در مجاورت رودخانه Yenisei و همچنین در نتیجه آلوده ساختن دریای Kara و از جمله راکتورهای هسته ای آبی که همگی در مجاورت منابع و دریاها و رودخانه ها بوقوع پیوسته ، نه تنها قادر به آلودگی آب بلکه آلودگی منابع دریا اعم از جانوران آبزی و منابع غذایی آن و غیره می باشند. لذا پس از وقوع یک چنین حوادثی و برای پیشگیری از وقایع آتی و عواقب ناشی از آن ، ارزیابی و سنجش آلودگی رادیونوکلئیدهای منابع آبی مهم است و می بایست از طریق برآورد درصد آلودگی ایجاد شده، نوع ماده آلاینده رادیواکتیو و اثرات و خطرات جانبی ناشی از آن را مانیتور و مورد کنترل قرار داد. دستگاه های شمارشگر مواد رادیواکتیو مانند شمارشگر گایگر – مولر Gamma ray spectra (اسپکترومتری گاما) قادر به تعیین و آشکار سازی مواد رادیواکتیو می باشند. سالم سازی منابع آبی و از بین بردن آلاینده های خطرناک رادیواکتیو را می بایست از طریق اجیاد برنامه های مهم محافظت پرتوی بکار بست. سزیم 137 و استرنسیم 90 و Tc99 (تکنسیوم 99) از جمله عوامل رادیواکتیویته هستند که بیشترین خطرات هسته ای را برای منابع آبی فراهم نموده اند اگرچه سایر مواد رادیواکتیو و رادیوایزوتوپ های آنها شامل، Cerium , Rutthenium و 1131و Zirconium و غیره هم جزء عوامل آلاینده محسوب می گردند اما مقادیر آنها در مقایسه با منابع و سرچشمه اصلی شان کم است. در بررسی رادیواکتیوتی که از آب دریای آدرباتیک به عمل آمد. اکتیویتی سزیم 137 و استرنسیم 90 در چهار نقطه از این دریا بررسی شد و نتایج حاصله نشان داد که اکتیویتی شمال دریا در مقایسه با قسمت جنوبی آن از حساسیت و تمایل به جذب (اکتیویتی) بیشتری برخوردار است و این قسمت از نظر آلودگی و ارزیابی آلودگی هسته ای در معرض خطر بیشتری قرار دارد. در بررسی و ارزیابی دریای نروژ نتایج بدست آمده نشان داد که غلظت های سزیم 137 و Tc99 از بالاترین غلظت برخوردار بوده است. و در مطالعه به عمل آمده از آلودگی رودخانه Yenisey نتایج نشان داد که قسمت پایین رودخانه و دشت سیلابی آن از بیشترین آلودگی برخوردار می باشد.