انتخاب سبد سهام چند دوره ای با استفاده از گشتاورهای مرتبه بالاتر

سرمایه گذاری به عنوان یک تصمیم مالی همواره دارای دو مولفه ریسک و بازده بوده است که مبادله میان این دو ترکیب های گوناگون سرمایه گذاری را بوجود می آورد. تمامی تصمیمات سرمایه گذاری براساس روابط میان ریسک و بازده صورت می گیرد. در  این پژوهش سعی شده است از مدلی است برای انتخاب چند دوره ای سبد سهام استفاده شود تا بیشترین مطلوبیت را نصیب سرمایه گذاران نماید. در مدل پیشنهادی علاوه بر واریانس ازگشتاور مرتبه سوم نیز برای بهینه سازی استفاده شده است. دراین تحقیق با استفاده از داده های بازده 50 شرکت بزرگ بورس اوراق بهادار تهران از لحاظ ارزش بازاری از سال های 1386 تا 1395 کوشیده است تا با در نظر گرفتن چولگی و هزینه معاملات در طی چند دوره بتواند مدلی ارائه نماید تا با مینیمم سازی  واریانس تابع مطلوبیت سرمایه گذار میزان تخصیص بهینه هر دارایی را مشخص نماید. خروجی مدل پیشنهادی با خروجی مدل مارکویتز و همچنین مدل ساده  1/N با در نظر گرفتن ترجیحات متفاوت سرمایه گذار، توسط ابزارهای مختلف پیشنهادی ارزیابی عملکرد پرتفو، مورد مقایسه قرار گرفته شده است. نتایج بدست آمده  نشان می دهد که مدل پیشنهادی نسبت به مدل های مذکور عملکرد بهتری از خود نشان داده است.

کلیدواژه ها:

انتخاب پرتفو ، بهینه سازی ، چولگی ، نسبت شارپ طبقه بندی: M20