بررسی پارامترهای موثر بر شکل دهی افزایشی ورقها

شکلدهی افزایشی روشی است که برای نمونهسازی سریع توسعه پیدا کرده است. در این مقاله، شکل دهی افزایشی قطعه ای مخروطی شکل به دو روش عددی و آزمایش عملی انجام شده است. در نرم افزار اجزای محدود بصورت مرحله ای و بر اساس رژیم تماسی صلب - انعطاف پذیر و در روش تجربی ابزار سرکروی نصب شده روی ماشین فرز کنترل عددی، مسیر مخروطی را طی نموده و به طور پیوسته، یک ورق مهارشده توسط ورق گیر را در شرایط مختلف به شکل مورد نظر درمیآورد. سپس تاثیر بعضی از پارامترهای تعیین کننده همانند فشار ورق گیر، مسیر ابزار، میزان باردهی ،سرعت دورانی، فرم سر و قطر ابزار و روانکاری سطح ورق و خطاهای این روش بررسی شدهاست. نتایج حاکی از آن است معیار بکار رفته جهت تعیین رفتار مکانیکی ورق مناسب بوده و شبیه سازی فرآیند شکل دهی افزایشی به روش اجزای محدود، امکان خوبی درجهت پیش بینی پارامترهای موثر بر آن را فراهم نموده است و روانکاری و روکش ورقها اثر مثبتی در شکلدهی دارند.

کلیدواژه ها:

شکلدهی افزایشی ، اصطکاک ، روانکاری