اثر حکم نسبت به اشخاص ثالث

هر گاه در موضوع دعوا رایی صادر شود، اثر نسبى راى در روابط طرفین مانع از آن است که دعوایى دیگر نسبت به آن موضوع مطرح شود. بعد از صدور رای از جانب دادگاه، آثاری از قبیل نیروی امر قضاوت شده، توان اثباتی و ... بر این تصمیم قضایی بار می شود. آثار حکم، گاه محدود به اشخاصى است که در دادرسى منتهى به آن دخالت داشته اند و تنها نسبت به اصحاب دعوا اثر دارد، که در این صورت از اصل نسبى بودن راى قضایى سخن مى گوییم؛ گاه آثار آن به طرفین دادرسى سابق محدود نمى شود و اشخاص ثالث نمی توانند وضعیت حقوقی را که در اثر رای به وجود آمده است انکار نمایند و باید آن را مورد شناسایی و احترام قرار دهند؛ لذا رای قابل استناد علیه همه افراد خواهد بود. بر همین اساس است که هر گاه در خصوص دعوایى، رایى صادر شود که به حقوق شخص ثالثى خللى وارد کند، شخصى که وى و یا نماینده اش در دادرسى منتهى به راى به عنوان اصحاب دعوا دخالت نداشته اند، مى تواند مطابق قواعد مربوط به نهاد اعتراض ثالث، نسبت به آن راى اعتراض نماید. در این پژوهش با استفاده از شیوه ی کتابخانه ای به جمع آوری اطلاعات و فیش برداری پرداخته شده است و اختلاف نظرات در خصوص موضوع پژوهش مورد بررسی قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

اثر حکم ، ثالث ، اصل نسبى بودن ، قابلیت استناد.