ویژگی های جمعیتی ، اجتماعی و بالینی بیماران سندرم روده تحریک پذیر

مقدمه:اختلالات مزمن گوارشی، بار اقتصادی و فشار روانی زیادی را به جامعه و سیستم بهداشتی و درمانی تحمیل می کنند. از جمله این اختلالات مزمن می توان به سندرم روده تحریک پذیر اشاره کرد. هدف از انجام این تحقیق بررسی وضعیت اپیدمیولوژی سندرم روده تحریک پذیر در مشهد می باشد. روش کار: این مطالعه توصیفی مقطعی در سال 1392 بر 323 بیمار مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر در مشهد انجام شد . روش نمونه گیری مبتنی بر هدف بود. داده های ثبت شده به نرم افزار آماری SPSS وارد و تجزیه و تحلیل شد .جهت توصیف آزمودنی ها از روش های آمار توصیفی و جهت مقایسه متغیر ها در زیرگروه ها، از آزمون های آنالیز واریانس و کروسکال والیس استفاده شد .میزان P کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد . نتایج: زیر گروه مختلط بیشترین فراوانی و زیر گروه یبوست کمترین فراوانی را داشتند . نسبت زنان به مردان 5/1 به 1 بود و توزیع جنسیت در چهار زیر گروه تفاوت معناداری نداشت(1/0=p ) . طول مدت بیماری حدود 5/4 سال بود که در چهار زیر گروه به طور معناداری متفاوت بود(03/0= p). بیماران حداقل یکبار در ماه به پزشک مراجعه می کنند . نتیجه گیری:  ویژگی های الگوی بالینی و اجتماعی در زیر گروه ها تفاوت معناداری ندارد.تعدد مراجعات بیماران به پزشک ، 12 نوبت مراجعه در سال به ازای هر بیمار است و همین روزهای از کار افتادگی، هزینه اقتصادی قابل توجهی را برای افراد ، جامعه و نظام سلامت ایجاد می کند .

کلیدواژه ها:

اختلالات گوارشی ، سندرم روده تحریک پذیر ، اپیدمیولوژی ، فراوانی