بررسی اثر افزودن زیرکونیا بر خواص سایشی، مقاومت به خوردگی و ریزساختار آلیاژ ایمپلنت پزشکی Co-Cr-Mo

در مقاله مورد نظر اثر افزودن زیرکونیا بر رفتار سایشی، مقاومت به خوردگی و ریزساختار آلیاژ Co-29Cr-6Mo مورد بررسی قرار گرفته است. مقدار 1 درصد وزنی پودر زیرکونیا )ZrO2( با فرآیند ذوب سطحی تیگ )TIG( به آلیاژ ایمپلنت Co-29Cr-6Mo اضافه شد. پس از افزودن این مقدار زیرکونیا، آزمونهای سایش و خوردگی بر روی نمونه انجام شد. مقاومت به سایش با افزودن زیرکونیا به آلیاژ پایه در مجموع افزایش یافت، به طوری که بهترین نتایج را در مسافت سایشی 2000 متر نشان داد که کاهشی در حدود 18/3 میلیگرم در وزن از دست رفته نسبت به آلیاژ اولیه طی سایش مشاهده شد. نتایج آزمون پلاریزاسیون تافل حاکی از افزایش مقاومت نمونه در برابر خوردگی بود. افزودن زیرکونیا به آلیاژ، نرخ خوردگی را از 0/021 میلیمتر بر سال به 0/019 میلیمتر بر سال کاهش و پتانسیل خوردگی را از 135/37 میلیولت به 311/ 36 میلیولت افزایش داد. تحلیل نتایج پراش اشعه ایکس )XRD( و تطبیق آن با تصاویر میکروسکوپ نوری )OM( و میکروسکوپ الکترونی روبشی )SEM( نشان دهنده تبدیل جبهه انجمادی از دندریتی به جوانه های هم محور مارتنزیت و نیز احیای پودر زیرکونیا در طی فرآیند بوده است.

کلیدواژه ها:

ایمپلنت ، تیگ ، زیرکونیا ، خوردگی ، سایش ، ریزساختار