بررسی تاثیر پارامترهای دما و زمان مارتمپرینگ بر روی خواص مکانیکی منطقه ی جوش چدن خاکستری

هنگامی که چدن تحت سیکل حرارتی جوشکاری قرار می گیرد امکان دارد در درجه حرارت بالا، زمینه از کربن غنی شده و هنگام سریع سرد شدن فاز سخت و تردی نظیر سمنتیت را تشکیل دهد و بدین ترتیب فلز جوش یا منطقه ی مجاور آن غیرقابل ماشین کاری شود. گاه فازهای سخت و ترد تحت تاثیر تنش های حرارتی ناشی از جوشکاری یا تنشهای پسماند دیگر، مقاومت نکرده و بر روی آنها ترکهایی ایجاد میشود. این اتفاق ممکن است در فلز جوش یا منطقه مجاور خط جوش به وجود آید. حرارت دهی قطعه ی جوشکاری شده، بلافاصله پس از جوشکاری یا بعد از سرد شدن بهمنظور تنشگیری یا کاهش سختی و بالا بردن قابلیت ماشین کاری انجام میشود. گاهی اوقات قطعه ی جوش داده شده ی گرم را در خاکستر داغ یا پوشش نسوز و عایق حرارتی قرار داده و یا آن را با شعله آرام سرد میکنند. عملیات حرارتی متفاوتی نظیر آنیل کردن کامل، نرماله کردن و مارتمپرکردن بر روی قطعه ی چدنی جوش داده شده مرسوم است. هدف از عملیات حرارتی، آزاد شدن تنشهای ناشی از فرآیند شکل دهی مانند نورد، جوشکاری و ماشین کاری میباشد. در این فرآیند، آلیاژ را تا دمایی از پیش تعیین شده گرم کرده و به مدت کافی در آن دما نگهداری میکنند تا تنش های باقیمانده به حد قابل قبول برسد و سپس به آرامی آن را سرد میکنند تا تنشی در آن باقی نماند. با انتخاب مناسب دما و زمان در عملیات حرارتی میتوان به راحتی اثرات مخرب تنشهای کششی سطحی حاصل از کار سرد را بدون آنکه استحکام و سختی قطعه تغییر کند، از بین برد. هدف از این پژوهش پیدا کردن زمان و دمای مناسب برای عملیات حرارتی مورد نظر میباشد.

کلیدواژه ها:

دما ، زمان ، مارتمپرینگ ، چدن خاکستری ، عملیات حرارتی