بررسی خصوصیات بالینی و اپیدمیولوژیک 100بیمار مبتلا به سارکوئیدوز و آرتریت سارکوئیدی

مقدمه سارکوئیدوز یک بیماری گرانولوماتوز چندعضوی با علت ناشناخته است که ارگانهای مختلف را با شیوع متفاوت درگیر میکند. سندرم لوفگرن از اشکال سارکوئیدوز حاد به شکل آرتریت،اریتم ندوزوم و آدنوپاتی ناف ریه است. روش کار در این مطالعه توصیفی آینده نگر که در سال های 1389-1392 در درمانگاه های روماتولوژی مشهد انجام شد، 100 بیمار مبتلا به سارکوئیدوز حاد که تشخیص آنها توسط روماتولوژیست اثبات شده بود توسط پرسشنامه و مصاحبه حضوری مورد بررسی قرار گرفتند. اطلاعات با نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل شد.نتایج فراوانی بیماری در زنان بیشتر از مردان و متوسط سن بین 40-50 سال بود. 93 % دارای سیر حاد بیماری و 7 % سیر مزمن و تشخیص بافتی داشتند. 91 مورد آرتریت حاد داشتند که 64 مورد سندروم لوفگرن تشخیص داده شدند. از 93 بیمار سارکوئیدوز حاد 67 نفر (72%) در ابتدای بیماری اریتم ندوزوم ، 10 نفر (8/10%) یووئیت و 41 نفر (1/44%) علائم سرشتی همراه داشتند. 2 نفر سابقه مثبت خانوادگی برای سارکوئیدوز و 94% رادیوگرافی ریه غیر طبیعی داشتند. ESR بالا از یافته های شایع آزمایشگاهی بود و سلولهای خونی تغییر خاصی نداشت.نتیجه گیری  دراین بررسی که در مرکز تحقیقات روماتولوژی انجام شد شایعترین تظاهر بیماران سارکوئیدوز آرتریت مچ پا همراه با اریتم ندوزوم بود. افزایش ESR یافته مهم بود و شمارش سلول های خونی تغییری نداشت.

کلیدواژه ها:

آرتریت ، اریتم ندوزوم ، سارکوئیدوز