بررسی فصلی بودن عفونت سل اولیه اطفال زیر 4 سال در بیماران مراکز بهداشت مشهد

مقدمه  سل یک بیماری واگیردار و از جمله مهمترین بیماری های عفونی کشنده در جهان است. حدود یک سوم مردم دنیا آلوده به این باسیل می باشند که در عرض 5 سال، 10 % موارد به بیماری تبدیل می شود. در بیماری سل معمولا ریه ها مورد حمله قرار می گیرند ولی بر سایر قسمت ها نیز می تواند اثر بگذارد. درمان این بیماری به دوره های طولانی استفاده از آنتی بیوتیک ها نیاز داشته که این داروها عوارض زیادی را به دنبال دارد. این مطالعه به منظور بررسی فصلی بودن عفونت سل اولیه اطفال زیر 4 سال در بیماران مراکز بهداشت در مدت 5 سال(1383-1387) در مشهد انجام شده است. روش کار  این مطالعه به صورت یک بررسی توصیفی – تحلیلی مقطعی انجام شده است. حجم نمونه مورد بررسی شامل 33 نفر از کودکان کمتر از 4 سالی بود که طی سال های 1383-1387 به مراکز بهداشتی در سطح مشهد مراجعه نموده بودند و تشخیص سل با استفاده از اسمیر یا کشت مثبت از نظر مایکوباکتریوم توبرکلوزیس و یا اثبات سل توسط بیوپسی به تازگی در آنها مطرح شده بود. نتایج  از 33 کودک مورد مطالعه در گروه سنی 0-4 سال، میانگین سنی 8/2 با انحراف معیار 3/1 بود. 5/48 % از افراد مونث بودند. بیشترین میزان بروز سل در فصول زمستان (4/36 %) و پاییز (3/30 %) بود. ابتلای فصلی در افراد مورد مطالعه با سن، جنسیت، ملیت، سابقه واکسیناسیون قبلی بر علیه سل و سابقه تماس با فرد سلی ارتباط معنی داری نداشت. نتیجه گیری  توزیع فصلی سل در پاییز و زمستان با این تئوری که روند انتقال عفونت سل با افزایش زمان حضور در ازدحام، تهویه ضعیف و افزایش شیوع سرفه ناشی از سایر عفونت های تنفسی در فصول سرد مرتبط می باشد، قابل توجیه است.

کلیدواژه ها:

اطفال ، سل ریوی ، سل اولیه ، فصول