استفاده از پروبیوتیک یا سینبیوتیک در آغوز و شیر و تاثیر آن بر میزان انتقال غیرفعال ایمیونوگلوبولین ها و شاخص های عملکرد و سلامت گوساله
محل انتشار: مجله پژوهش در نشخوارکنندگان، دوره: 1، شماره: 4
سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 272
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_EJRR-1-4_002
تاریخ نمایه سازی: 12 آبان 1398
چکیده مقاله:
در این تحقیق اثر افزودن پروبیوتیک و سینبیوتیک به آغوز و شیر بر انتقال غیرفعال ایمیونوگلوبین ها به گوساله و شاخص های عملکرد مورد بررسی قرار گرفت. شانزده راس گوساله نر هلشتاین تازه متولد شده در چهار گروه تیماری در قالب طرح کاملا تصادفی به مدت 48 روز استفاده گردید. تیمارها شامل 1) آغوز و شیر بدون افزودنی (شاهد)، 2) آغوز و شیر با افزودن 5/2 گرم پروبیوتیک روزانه (سطح توصیه شده)، 3) آغوز و شیر با افزودن 5 گرم پروبیوتیک روزانه و 4) آغوز و شیر با افزودن سینبیوتیک (5/2 گرم پروبیوتیک و 25 گرم پری بیوتیک روزانه) بود. آغوزدهی بلافاصله بعد از تولد و سه بار در روز انجام گرفت. خونگیری در روز های صفر، 1، 8، 16 و 48 انجام شد. نتایج نشان داد که غلظت ایمیونوگلوبولینG خون در تیمارهای پروبیوتیک بطور معنی داری بیشتر از گروه شاهد و سینبیوتیک بود (001/0P<) که بالاترین سطح در گروه 5/2 گرم پروبیوتیک دیده شد. تفاوت معنی داری بین تیمارها در غلظت پروتئین تام خون مشاهده نشد. مصرف خوراک آغازین در گروه شاهد نسبت به سایر گروه ها به طور معنی داری بیشتر بود. استفاده از پروبیوتیک باعث افزایش معنی دار در افزایش وزن گوساله ها دوره شد (05/0P<). ضریب تبدیل غذایی با افزودن پروبیوتیک نسبت به گروه های شاهد و سینبیوتیک به طور معنی داری بهبود یافت (05/0P<). تیمارهای آزمایشی تاثیر معنی داری بر نمره مدفوع و نمره سلامتی نداشتند. در مجموع، افزودن پروبیوتیک به تنهایی به آغوز و شیر به عنوان روشی موثر برای افزایش جذب ایمیونوگلوبولین ها و عملکرد گوساله بوده و سطح توصیه شده برای دستیابی به آن کافی است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
فاضل مسلمی پور
گروه تولیدات دامی دانشگاه گنبد کاووس
فرید مسلمی پور
عضو هیات علمی تمام وقت
یوسف مصطفی لو
استادیار گروه تولیدات دامی دانشگاه گنبد کاووس