بررسی تاثیر سامانه BRT بر پایداری اقتصادی کاربری پیرامونی(نمونه موردی خط BRT ولیعصر)

سیستم حمل و نقل کارا، مبنای توسعه و گسترش شهرها و اساس رشد اقتصادی کشورهای دنیاست. دیرزمانی است که مشکل ترافیک در اغلب کلان شهرهای دنیا به عنوان مساله اصلی و اولیه شهروندان شهرها مطرح بوده که تهران نیز به رغم همه تلاش های صورت گرفته، از این قاعده کلی مستثنی نبوده و این معضل همچنان به قوت خود باقی است. استفاده از انواع روش های حمل و نقل عمومی (مانند اتوبوس، مترو، BRT، تراموا و...) و ترغیب شهروندان به استفاده از آن، برای غلبه بر معضل ترافیک یکی از راه حل های مسئولین شهری در اکثر کلان شهرها بوده است. در این میان، سامانه اتوبوس های تندرو یکی از کارامدترین و موثر ترین روش های حمل و نقل عمومی می باشد که دارای مزایای فراوانی بوده و در اکثر کلان شهرهای دنیا از جمله ایران مورد استفاده قرار می گیرد. از آنجایی که اجرای این سامانه نیازمند اجزای مشخص و استفاده از مسیر، اتوبوس و ایستگاه و تجهیزات خاص می باشد، می تواند بر واحد همسایگی خود تاثیرات اقتصادی و اجتماعی زیادی داشته باشد؛ از این رو، در این پژوهش با روش توصیفی تحلیلی و با استفاده از روش اسنادی به بررسی تاثیر خط BRT ولیعصر بر میزان پایداری اقتصادی کاربری های پیرامون پرداخته شده است. به منظور تجزیه و تحلیل شاخص ها از آزمون اسپرمن استفاده شده است. نتایج حاصل از این پژوهش نشان می دهد که به طور کلی خط BRT ولیعصر تاثیر مثبتی بر اقتصاد کاربری های پیرامون گذاشته است و به طور کلی می توان گفت موجب پایداری اقتصادی محدوده شده است.

کلیدواژه ها:

حمل و نقل عمومی ، BRT ، پایداری اقتصادی ، ولیعصر