بررسی قابلیت رنگ بری خمیرکاغذ کرافت زیستی به روش دوست دار محیط زیست ECF

خمیرکاغذهای کرافت زیستی که از خرده چوب های صنوبر پیش تیمارشده با قارچ رنگین کمان طی زمانهای 1، 2 و 3 هفته تهیه شده بودند، به منظور بررسی قابلیت رنگ بری آنها به روش ECF (توالی DED) مورد رنگ بری قرار گرفتند. در این بررسی خمیرکاغذها قبل و بعد از هر مرحله در توالی فوق از نظر میزان لیگنین، بازده رنگ بری، هگزنورونیک اسید، ویسکوزیته و میزان تاثیر پیش تیمار قارچی بر میزان مصرف مواد شیمیایی ارزیابی شده و سپس از آنها کاغذ دست ساز آزمایشگاهی تهیه و از نظر ویژگی های نوری بررسی شدند. نتایج نشان داد که به استثنای مرحله سوم در تیمار سه هفته ای، به طور کلی مقادیر کاپا با افزایش زمان پیش تیمار، بیشتر می شود که این امر ناشی از گزینش ناپذیر بودن قارچ رنگین کمان بوده که در اثر افزایش زمان، با افزایش تخریب کربوهیدرات ها، باعث تشکیل بیشتر گروه های اسیدی به ویژه هگزنورونیک اسیدها می گردد. حضور این اسیدها بر روی خمیرکاغذ موجب خطا در اندازه گیری عدد کاپا به صورت مقادیر بیشتر می شوند. با پیشرفت مراحل رنگ بری از مرحله اول به مرحله سوم، بازده رنگ بری افزایش پیدا کرده است و تنها در هفته سوم پیش تیمار، افت در بازده مشاهده شد. به طور کلی پس از رنگ بری میزان ویسکوزیته کاهش یافت. در مجموع پیش تیمار قارچی خرده چوبها در مورد گونه صنوبر بر قابلیت رنگ بری آن موثر عمل نموده بطوریکه میزان مصرف مواد شیمیایی نیز در رنگ بری کاهش پیدا کرده که مقادیر جذب مواد شیمیایی در مایع مصرف شده رنگ بری، که بوسیله دستگاه UV-Vis در طول موج های 257، 280، 289 و 355 نانومتر به ترتیب برای ClO2، لیگنین محلول، ClO- و ClO2- اندازه گیری شده، سیر صعودی نشان می دهد. همچنین، درجه روشنی کاغذ نیز در تطابق با کاهش مقدار لیگنین در طی مراحل رنگ بری افزایش یافته است.

کلیدواژه ها:

پیش تیمار قارچی ، رنگبری ECF ، توالی DED ، خمیر کرافت زیستی ، قابلیت رنگ بری