مطالعه آزمایشگاهی نقش الیاف هیبریدی بر جذب آب و مقاومت های فشاری، کششی و خمشی بتن ژئوپلیمری بر پایه سرباره کوره آهن گدازی

در سال های اخیر ژئوپلیمر به عنوان یک عامل سیمانی جدید و دوستدار محیط زیست، به عنوان جایگزینی برای سیمان پرتلند مطرح شده است که می تواند منجر به کاهش مشکلات زیست محیطی ناشی از تولید سیمان پرتلند شود. بتن ژئوپلیمری الیافی به عنوان یک نوع از بتن های جدید با شکل پذیری بیشتر نسبت به بتن معمولی، شناخته می شود. در این پژوهش آزمایشگاهی، از الیاف هیبریدی از جنس پلی پروپیلن اصلاح شده 12 میلی متری و پلی الفین 55 میلی متری، برای ساخت بتن ژئوپلیمری الیافی بر پایه سرباره کوره آهن گدازی، استفاده شد. در همین راستا، نمونه های بتن ژئوپلیمری الیافی و فاقد الیاف ساخته و عمل آوری شد. سپس آزمون های جذب آب، مقاومت فشاری، مقاومت کششی غیر مستقیم (برزیلین) و مقاومت خمشی سه نقطه ای روی نمونه های بتن ژئوپلیمری انجام شد. نتایج نشان داد استفاده از الیاف سبب کاهش جذب آب و وزن مخصوص نمونه های الیافی نسبت به نمونه فاقد الیاف شد. همچنین استفاده از الیاف هیبریدی سبب افزایش اندک مقاومت فشاری و افزایش قابل ملاحظه مقاومت کششی و خمشی نمونه های بتن ژئوپلیمری الیافی نسبت به نمونه فاقد الیاف شد.

کلیدواژه ها:

بتن ژئوپلیمری الیافی ، الیاف هیریدی ، مقاومت فشاری ، مقاومت کششی ، مقاومت خمشی.