مدیریت جنگلهای حرا (مانگرو)

جنگلهای حرا (مانگروی) یکی از مهمترین منابع و ثروت های طبیعی ایران هستند که در سواحل جنوبی کشور و در کرانه های خلیج فارس و دریای عمان استقرار دارند. این جنگلها در مناطق جزر و مدی نواحی گرمسیری و نیمه گرمسیری حد فاصل عرض های شمالی 25 درجه تا 27 درجه جغرافیایی در نه ناحیه از سواحل استان های بوشهر، هرمزگان و سیستان و بلوچستان با وسعتی قریب به 10700 هکتار استقرار دارند. کوچکترین جمعیت مانگروهای ایران با وسعت یک هکتار در خور بر دستان بندر دیردر استان بوشهر و وسیع ترین اجتماعات مانگروی ایران با وسعت 9206 هکتارحد فاصل جزیره قشم و بندر خمیر در مقابل دلتای رودخانه مهران گسترده شده است. جنگل حرا در سواحل جنوبی ایران، مهد انواع گوناگون آبزیان، پرندگان و دوزیستان است. با توجه به مطالعات صورت پذیرفته از گیاه مانگرو در نمک زدایی آب دریا، علوم پزشکی و صنعتی استفاده می شود. جنگلهای با گسترش شهرها و مراکز سکونتی و بهره برداریهای بی رویه در حد وسیع و با سرعتی هولناک در حال نابودی است. طبق تحقیقات بعمل آمده، مساحت جنگل های کشوردر سال 1343 برابر 18 میلیون هکتار بوده است در صورتیکه بر اساس آخرین آمار و اطلاعات در سال 1379 ، سطح جنگل های ایران به 12.4 میلیون هکتار کاهش و معادل 7.4 % سطح کل کشور می باشد. سهم سرانه جنگل در ایران برای هر نفر به عدد 0.15 رسیده که نسبت به شاخص های جهانی که 0.6 است خیلی فاصله دارد. در این تحقیق سعی گردیده بصورت توصیفی و تحلیل کیفی مشکلات وچالشهای مدیریت پایدارجنگلها درایران مورد بررسی و ارزیابی قرار گیرد و راهکارهایی جهت بهبود مدیریت جنگل ها ارائه شود. از مهمترین نتایج این تحقیق، می توان به اتخاذ سیاست ها و راهبردها اجرایی براساس شرایط، مقتضیات و نیازهای کنونی و آتی، سرمایهگذاری در زیر ساختارهای اقتصادی و و حمایت از صنایع کوچک و متوسط جنگلی، حمایت از قوانین بازدارنده جهت جلوگیری از گسترش بیابان ها و تخریب اراضی و پشتیبانی از قوانین تشویقی جهت احیائ اراضی و جنگلها اشاره نمود.

کلیدواژه ها:

جنگلهای حرا (مانگروی) ، مدیریت پایدار ، خلیج فارس و دریای عمان ، نواحی گرمسیری و نیمه گرمسیری ، حمایت از صنایع کوچک و متوسط جنگلی