پیش بینی الگوی توزیع مکانی متوسط بارندگی سالانه منطقه ارومیه با استفاده از روش های زمین آماری

پیش­بینی توزیع مکانی بارندگی در مناطق کوهستانی به منظور حفظ و برقراری تعادل آبی و تخمین قابلیت دسترسی آب، به دلیل پیچیده بودن گرادیان بارش و هم­چنین کم بودن تعداد ایستگاه­ها در این مناطق بسیار حائز اهمیت می­باشد. هدف از مطالعه حاضر پیش­بینی پراکنش مکانی بارندگی با استفاده از روش­های مختلف زمین­آماری و ارزیابی دقت آن­ها می­باشد. بدین منظور از اطلاعات باران­سنجی 38 ایستگاه مربوط به بارش سالیانه منطقه ارومیه استفاده شده و قابلیت روش­های IDW، کریجینگ و کو­کریجینگ مورد بررسی قرار گرفت. پس از نرمال­سازی داده­ها اقدام به ترسیم واریو­گرام­های مربوطه گردید. برای تعیین بهترین مدل به منظور برازش بر واریو­گرام تجربی از دو معیار  RSS با مقدار کمتر و استحکام ساختار فضایی قوی­تر استفاده شد. سپس با استفاده از تکنیک ارزشیابی متقابل و استفاده از شاخص RMSE، منا­سب­ترین روش ­درون­یابی انتخاب شد. نتایج نشان داد که روش کو­کریجینگ با متغیر کمکی ارتفاع دارای حداقل خطا و بالا­ترین دقت برازش می­باشد. با توجه به اینکه منطقه ارومیه کوهستانی است و شرایط برای کشت دیم مناسب دارد، لذا با استفاده از تکنیک GIS، نقشه­های  پراکنش مکانی بارندگی منطقه ارومیه به روش کوکریجینگ و مناطق مستعد اراضی دیم با رزولیشن بالا تهیه گردید.

کلیدواژه ها:

بارش ، درون یابی ، کو کریجینگ ، ارزشیابی متقابل ، ارومیه