محیط تکتونیکی و پتروژنز دایک های موجود در توده گرانیتوئید جنوب قروه (کردستان)

منطقه مورد مطالعه در جنوب شهر قروه (استان کردستان) و در پهنه سنندج- سیرجان قرار دارد. بر اساس مشاهدات صحرایی دایک­های مافیک و حدواسط از نوع دایک­های سین­پلوتونیک می­باشند. مطالعات سنگ­نگاری نشان می­دهد ترکیب آن ها گابرویی، گابرودیوریتی، دیوریتی، مونزودیوریتی و کوارتز مونزودیوریتی است. کانی­های اصلی آن ها عبارت اند از کلینوپیروکسن، ارتوپیروکسن، هورنبلند و پلاژیوکلاز، فلدسپار­پتاسیم و کوارتز. آپاتیت، اسفن، زیرکن و کانی­های فلزی جزء کانی­های فرعی این سنگ­ها محسوب می­شوند. کلیه دایک­ها دارای ماهیت تولئیتی هستند که در یک محیط وابسته به قوس در حاشیه فعال قاره­ای نفوذ کرده­اند و این موضوع به واسطه غنی­شدگی آن ها از LILE (مانند Cs، Rb) U و، Pb، Yb، Hf و Ta و تهی­شدگی از HFSE (مانند Nb و Ba) و بالا بودن نسبت LILE/HFSE در آن ها مورد تائید قرار می­گیرد. غنی­شدگی از LILE و Pb شواهدی از آلایش پوسته­ای هستند. نسبت­های بالا La/Ta و La/Nb و غنی­شدگیLILE  و LREE دایک­های مورد مطالعه حکایت از این دارد که آن ها از گوشته لیتوسفری غنی­شده مشتق شده­اند. غنی­شدگی عناصر LREE نسبت به HREE نشانگر وجود فاز گارنت یا آمفیبول در سنگ منشایی می­باشد که این عناصر در آن ها تمرکز یافته­اند.

کلیدواژه ها:

دایک ، گابرو ، دیوریت ، تولیئت ، قوس قاره ای ، سنندج ، قروه