تخمین رواناب با استفاده از روش SCS-CN بر اساس سیستم اطلاعات جغرافیایی، مطالعه موردی (شهرستان های شیروان، بجنورد، فاروج، صفی آباد و مشکان)

پیش­بینی و تعیین رواناب سطحی حوضه های آبریز مهم ترین فرآیند در مطالعات هیدرولوژی است. متدولوژی سازمان حفاظت  خاک آمریکا – شماره منحنی SCS-CN، برای تخمین رواناب، به کاربرده می شود. این روش، یکی از روش­های بررسی توزیع مکانی رواناب در هیدرولوژی است. در این روش، عامل اصلی مورد استفاده برای محاسبه رواناب، شماره ی منحنی است. انتخاب شماره منحنی (CN)، بر اساس کاربری زمین و گروه های هیدرولوژیکی خاک (HSG) منطقه مورد مطالعه، صورت می گیرد. از آنجایی که توزیع فضایی برآورد شماره منحنی، توسط روش های معمولی بسیار دشوار و زمان بر خواهد بود، روش CN- GIS (سیستم اطلاعات جغرافیایی) برای حوضه های آبریز شیروان، بجنورد، فاروج، صفی آباد و مشکان مورد استفاده قرار گرفت. با استفاده از ترکیب نقشه های کاربری زمین و گروه های هیدرولوژیکی خاک، شماره منحنی حاصل برای کل حوضه حدود 45 تا 93 با میانگین 78 به دست آمد. متوسط عمق رواناب سالانه با روش SCS-CN برای میانگین بارش از 2 تا 19 اینچ قابل تغییر بود. نتایج به دست آمده با رواناب اندازه گیری شده در حوضه همخوانی داشت.

کلیدواژه ها:

رواناب ، روش SCS-CN ، حوضه های آبریز ، سیستم اطلاعات جغرافیایی