مقایسه الگوی پراکنش مکانی حفرهها در جنگل طبیعی و مدیریت شده (مطالعه موردی: جنگل راش شرقی کلاردشت)

مدیریت و برنامه ریزی جنگل تنها با تشریح رویشگاه و آگاهی از وضعیت فعلی جنگل امکان پذیر است. به همیندلیل، آگاهی از نحوه پراکنش و ساختار لکه های زادآوری در هر یک از واحدهای برنامه ریزی برای عملیاتمدیریت جنگل طبیعی اهمیت زیادی دارد. در این پژوهش الگوی مکانی حفره های تاج پوشش در دو منطقهشاهد و مدیریت شده مورد مقایسه قرار گرفت. برای این منظور منطقه شاهد (پارسل 128 ) و مدیریت شده(پارسل 129 ) در مجاروت یکدیگر در استان مازندران، شهرستان کلاردشت، سری 1 بخش یک (گردسر) درحوزه آبخیز 36 انتخاب و مورد بررسی قرار گرفت. تمام حفرات در سطح این دو پارسل بوسیله جنگل گردشیمشخص و موقعیت جغرافیایی، ارتفاع از سطح دریا و مساحت هر حفره به وسیله GPS ثبت گردید. به منظورتحلیل پراکنش فضایی حفرات و الگوی توزیع آنها از مدل نزدیکترین همسایه و تابع K-Ripely استفادهگردید. در نهایت مشخصه های زآداوری شامل قطر و ارتفاع نهال ها بررسی شد. نتایج نشان داد که قطر یقه نهال-ها بین دو منطقه اختلاف معنی داری ندارد ولی ارتفاع آنها در منطقه مدیریت شده به طور معنی داری بیشتر ازمنطقه شاهد بود. نتایج حاصل از الگوی پراکنش مکانی پارسل شاهد و مدیریت شده در محیط نرم افزار GIS بااستفاده از دو روش شاخص نزدیکترین همسایه و K-Ripely نشان میدهد که الگوی مکانی حفرات در پارسلشاهد بصورت کپه ای و در پارسل مدیریت شده بصورت تصادفی می باشد.

کلیدواژه ها:

الگوی پراکنش مکانی ، روش نزدیکترین همسایه ، تابع k رایپلی ، روشنه