تاثیر نماز بر بهزیستی روانشناختی و تنظیم خلق اجتماعی در دختران دانشجو با سطح فعالیت بدنی متفاوت

هدف: هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی تاثیر نماز بر بهزیستی روانشناختی و تنظیم خلق اجتماعی دانشجویان دختر با سطح فعالیت بدنی متفاوت بود.روش: جامعه آماری این پژوهش را دانشجویان با دامنه سنی 35 - 18 از دانشگاه الزهرا تهران تشکیل داد. نمونه آماری را 81 نفر ورزشکار 40 نفر نمازگزار، و 41 نفر غیرنمازگزار) و 55 نفر غیرورزشکار ( 26 نفر نمازگزار و 29 نفر غیرنمازگزار) تشکیل داد. روش نمونه گیری از نوع در دسترس و بر اساس معیارهای ورود به مطالعه بود. ابزار ارزیابی مقیاس بهزیستی روانشناختی ریف و پرسشنامه تنظیم خلق وخوی اجتماعی بود. برای تحلیل داده ها از تحلیل واریانس دو عاملی و آزمون تعقیبی بونفرونی استفاده شد. یافته ها: یافته ها برای متغیر بهزیستی روانشناختی نشان داد اثراصلی سطح فعالیت بدنی معنادار نبود. میزان بهزیستی روانشناختی بین دختران دانشجو فعال و غیرفعال متفاوت نیست. مقایسه میانگین ها نشان داد میانگین بهزیستی روانشناختی جوانان نمازگزار و غیرنمازگزار ورزشکار بالاتر از جوانان غیرورزشکار بود. برای متغیر تنظیم خلق اجتماعی بین میانگین تنظیم خلق اجتماعی افراد نمازگزار و غیرنمازگزار تفاوت وجود نداشت. مقایسه میانگین ها نشان داد خلق و خوی اجتماعی جوانان نمازگزار ورزشکار بالاتر از جوانان غیرنمازگزار ورزشکار بود همچنین خلق و خوی جوانان نمازگزار ورزشکار بالاتر از جوانان غیرورزشکار و غیرنمازگزار بود p<0/05 نتیجه گیری: اقامه نماز و داشتن سبک زندگی فعال می تواند بر افزایش تنظیم خلق و خوی اجتماعی و بهزیستی روانشناختی دختران دانشجو تاثیرگذار باشد.نتیجه گیری: اقامه نماز و داشتن سبک زندگی فعال می تواند بر افزایش تنظیم خلق و خوی اجتماعی و بهزیستی روانشناختی دختران دانشجو تاثیرگذار باشد

کلیدواژه ها:

نماز ، بهزیستی روانشناختی ، تنظیم خلق اجتماعی ، دختران دانشجو ، فعالیت بدنی.