بررسی فلویورزدایی آب با منعقدکننده های شیمیایی

بیماری های دندانی، استخوانی، کاهش ضریب هوشی کودک، تغییر ساختمان DNA ، کاهش عملکرد تیرویید و بروز سرطان مثانه ازجمله نشانگان افزایش فلوراید آب آشامیدنی محسوب می شوند. غلظت زیاد فلوراید در منابع آب زیرزمینی از کشورهای الجزایر، ایران، سوریه و هند گزارش شده است. هدف این تحقیق بررسی کارایی حذف فلوراید، عامل بیماری فلویوروزیس دندانی و استخوانی، از آب آشامیدنی شهری توسط انعقادشیمیایی می باشد. این تحقیق ازنوع آزمایشگاهی- کاربردی است. نمونه آب آشامیدنی شهری تهران دارای حاوی فلوراید در رآکتور ناپیوسته آزمایش گردیدند. کارایی حذف درحالت مختلف متغیرهای PH و4/2، 7/5، 9زمان تماس 30، 60 و 90 دقیقه، غلظت منعقدکننده 10، 20، 30، 40 و 500 میلی گرم در لیتر) نوع منعقدکننده (پلی آلومینیوم کلراید (PAC )، سولفات آلومینیوم (آلوم)، نیترات آلومینیوم) و غلظت فلوراید ( 3 ، 6 و 9 میلی گرم در لیتر) مورد بررسی قرارگرفت. مقدار راندمان حذف غلظت 9 میلی گرم در لیتر فلوراید در زمان تماس 90 دقیقه و pH بهینه معادل 7/5 با غلظت 40 میلی گرم در لیتر PAC ، 400 میلی گرم در لیتر آلوم و 20 میلی گرم در لیتر نیترات آلومینیوم برحسب درصد به ترتیب 100، 91/1 و 100 در رآکتور انعقادشیمیایی بدست آمد. هر سه منعقد کننده آلوم PAC و نیترات آلومینیوم در pH معادل 7/5 از عملکرد بیش تری برخوردار هستند. همچنین نتایج حاصل از آزمایشات نشان داد که بیش ترین غلظت منعقد کننده در سولفات آلومینیوم mg/L 500 مصرف شده است و غلظت آلومینیوم باقی مانده بیش تری 0/113 میلی گرم در لیتر تولید شده است افزایش زمان تماس به افزایش راندمان حذف و کاهش غلظت منعقدکننده مصرفی در منعقدکننده ها منجر می شود. به طور کلی می توان نتیجه گیری و پیشنهاد نمود که روش انعقادشیمیایی با نیترات آلومینیوم روشی مناسب و کارآمد در حذف فلوراید از آب آشامیدنی است

کلیدواژه ها:

آب آشامیدنی شهری ، انعقادشیمیایی ، پلی آلومینیوم کلراید ، سولفات آلومینیوم ، فلوراید ، نیترات آلومینیوم