ارزیابی نقش واسطه گری مزیت رقابتی در رابطه بین سرمایه فکری و عملکرد مالی

اکثر محققان سرمایه فکری را تحت عنوان دارایی های نامشهودی توصیف می کنند که می توان به عنوان منبعی برای کسب مزیت رقابتی وعملکرد مالی برتر به کار گرفت. هدف این پژوهش ارزیابی اثر واسطه گری مزیت رقابتی در رابطه بین سرمایه فکری و عملکرد مالی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. دوره زمانی تحقیق از ابتدای سال 1384 تا پایان سال 1389 می باشد. برای انجام آزمون فرضیه ها از رویکرد مدلسازی معادلات ساختاری، بهره گرفته شده است. در این پزوهش اثر مستقیم و غیر مستقیم (از طریق متغیر میانجی مزیت رقابتی) سرمایه فکری بر عملکرد مالی مورد بررسی قرار گرفته است. یافته های تحقیق حاکی از این است که تاثیر مستقیم و غیرمستقیم سرمایه فکری بر عملکرد مالی، مثبت و معنادار است. همچنین نتایج حاصل از این مطالعه نشان می دهد که سرمایه انسانی، مهمترین عامل تعیین کننده سرمایه فکری شرکت ها است.

کلیدواژه ها:

سرمایه فکری ، عملکرد مالی ، مزیت رقابتی ، مدلسازی معادلات ساختاری