تدوین الگو های رفتاری- محیطی اکوتوریسم پایدار

هدف از این نوشتار، تدوین الگوهای تعاملی منسجم و متمرکز بر مبنای چهار اصل حاکم بر اکوتوریسم پایدار در راستای تعمق در ماهیت و کاربرد منطقی آنها در پایداری اکوتوریسم می‌باشد. از آن‌جایی که اکوتوریسم در ایران به‌عنوان یکی از پنج کشور برخوردار از بیشترین تنوع‌اقلیمی در جهان و منبع بی‌نظیر اقتصادی، می‌تواند به‌عنوان یکی از راه‌کار‌های مقابله با زندگی شهر‌نشینی معاصر و اثرات مخرب آن مطرح باشد. بنا‌براین این نوشتار، تلاش دارد تا مبانی مطروحه در این حوزه را با ساختاری منسجم ارائه دهد. بنا به تعریف اکوتوریسم پایدار و با توجه به رویکرد‌های بین رشته‌ای متکی بر هماهنگی جنبه‌ی انسان و مکان‌رفتار، الگو‌های رفتاری‌-محیطی حاصل از تعامل انسان و محیط، به‌عنوان معیار اصلی پژوهش می‌تواند مطرح باشد.در این راستا با تکیه بر روش توصیف- تحلیل‌محتوا، الگو‌ها و نمودار‌های رفتاری– محیطی حاصل از تعادل و تعامل عناصر اصلی اکوتوریسم(اکوتوریست-جوامع بومی-محیط زیست) براساس اصول حاکم بر آن، جهت ایجاد رابطه منطقی بین آنها و به‍ عنوان راهکار‍های توسعه پایدار، استنتاج شده است.