بررسی اثر ماندگاری تزریق بتا آمیلویید در ناحیه CA1 هیپوکامپ موش های صحرایی نر بالغ بر یادگیری و حافظه فضایی

سابقه و هدف: آلزایمر یکی از شایع ترین بیماری های تحلیل برنده سیستم عصبی است که منجر به از دست رفتن توان فکری، رفتاری وتوانایی یادگیری می گردد. هدف از انجام این مطالعه بررسی ماندگاری اثر تزریق بتا آمیلویید 1-42 در ناحیه CA1 هیپوکامپ موش های صحرایی نر بالغ بر یادگیری و حافظه فضایی توسط ماز آبی موریس می باشد.مواد و روش ها: در این مطالعه از 42 سر موش صحرایی نر بالغ استفاده شد که به طور تصادفی در گروه های کنترل (دست نخورده)، شم (تزریق حلال) و دریافت کننده بتا آمیلویید ( 5 میکروگرم/میکرولیتر) تقسیم بندی شدند. تزریقات به صورت دوطرفه در ناحیه CA1هیپوکامپ موش ها انجام شد. گروه اول دریافت کننده بتا آمیلویید و حلال آن پس از 6 روز، گروه دوم پس از 11 روز و گروه سوم پساز 31 روز تحت آموزش با ماز آبی موریس قرار گرفتند.نتایج: در مقایسه دو گروه کنترل و شم در طول 4 روز آموزش و همچنین در آزمایش به خاطرآوری و یافتن سکوی آشکار، اختلافمعنی داری مشاهده نشد. نتایج مرحله یادگیری در گروه های دریافت کننده بتا آمیلویید نشان می دهد که مسافت طی شده و زمان سپریشده برای یافتن سکوی پنهان بهصورت معنی داری در مقایسه با گروه های شم افزایش یافته، ولی تفاوت معنی داری در آزمایش به خاطرآوری و یافتن سکوی آشکار بین این گروه ها مشاهده نگردید.نتیجه گیری: تحت تاثیر قرار گرفتن طولانی مدت هیپوکامپ با بتا آمیلویید سبب تخریب بیشتر حافظه و یادگیری در حیوانات مبتلا بهآلزایمر می گردد.

کلیدواژه ها:

آلزایمر ، بتا آمیلویید ، هیپوکامپ ، یادگیری و حافظه فضایی ، موش صحرایی