بررسی اثر عصاره آبی اسطوخدوس بر شکل پذیری سیناپسی مدارهای ناحیه CA1 هیپوکامپ موشهای صحرایی مدل آلزایمری

سابقه و هدف: آلزایمر یک بیماری نورودژنراتیو پیش رونده می باشد که اختلال در انتقال و شکل پذیری سیناپسی را به دنبال دارد. تقویتدراز مدت (LTP) یک روش آزمایشگاهی برای سنجش حافظه و شکل پذیری سیناپسی است. در این مطالعه به بررسی اثر عصاره آبی اسطوخدوس بر القاء LTP در ناحیه CA1 هیپوکامپ موش های صحرایی آلزایمری پرداخته ایم. مواد و روشها: حیوانات به سه گروه کنترل دریافت کننده آب مقطر (CO)، الزایمری دریافت کننده آب مقطر (AD) و آلزایمری دریافت کننده عصاره (AE) تقسیم شدند. ثبت الکتروفیزیولوژی حیوانات سه گروه مورد مطالعه انجام شد؛ بدین ترتیب که ابتدا پاسخ پایه و سپس پتانسیل پس سیناپسی تتانیزه شده خارج سلولی در پاسخ به تحریک مسیر کولترال شافر در ناحیه CA1 هیپوکامپ ثبت گردید. نتایج: داده ها نشان میدهد که عصاره هیچگونه اثری بر پاسخ پایه ثبت شده از هیپوکامپ حیوانات نداشته است. پتانسیل پس سیناپسیثبت شده از گروه CO نشان دهنده القاء LTP در هیپوکامپ حیوانات می باشد، درحالیکه در حیوانات گروه AD هیچ اثری نداشته است. همچنین، تزریق عصاره سبب بهبود القاء LTP در حیوانات گروه AE شده است. نتیجه گیری: با توجه به نتایج بهدست آمده، این مطالعه اثر بهبود دهنده عصاره آبی اسطوخدوس را بر القاء LTP در حیوانات مدل آلزایمری نشان می دهد.

کلیدواژه ها:

آلزایمر ، هیپوکامپ ، تقویت دراز مدت ، اسطوخدوس ، موش صحرایی