مقایسه اثر درمانی لیزر کم توان با تزریق متیل پردنیزولون موضعی در درمان پلانتار فاشییت یک طرفه

سابقه و هدف: فاشییت پلانتار عامل 11 تا 15 درصد درد پا در بزرگسالان است. تزریق کورتیکواسترویید یک درمان شایع برای فاشییتپلانتار است که علاوه بر داشتن اثر درمانی کوتاه مدت دارای عوارض نیز می باشد. این مطالعه با هدف مقایسه اثر درمانی لیزر کم توان باتزریق متیل پردنیزولون در فاشییت پلانتار یک طرفه صورت گرفت.مواد و روشها: در این مطالعه کارآزمایی بالینی 40 بیمار با فاشییت پلانتار یک طرفه به صورت تصادفی به دو گروه 20 نفره تقسیم شده ودر گروه اول ترزیق موضعی 40 میلی گرم متیل پردنیزولون و در گروه دوم 10 جلسه لیزرتراپی کمتوان انجام شد. سپس، میزان درد وخشکی صبحگاهی مورد ارزیابی قرار گرفت.نتایج: 42/5 درصد بیماران مرد و 57/7 درصد زن بودند. 55 درصد فاشییت راست و 45 درصد چپ داشتند. میانگین سن بیماران 52/98 سال و میانگین طول مدت بیماری 32/38 هفته بود. در مردان بیشتر درگیری پای راست و در زنان درگیری پای چپ دیده شد. طولمدت درد در زنان بیشتر از مردان بود. اثر دو نوع درمان بر روی خشکی صبحگاهی و کاهش درد در دو گروه یکسان بود. کاهش درد براساس معیار آنالوگ چشمی در دو گروه در طول بررسی اثر مداوم داشت.نتیجه گیری: استفاده از لیزر کمتوان در فاشییت پلانتار همانند تزریق موضعی کورتیکواسترویید اثر قابل توجهی در کاهش میزان و مدتدرد و نیز خشکی صبحگاهی داشته و می تواند جایگزین مناسب برای تزریق موضعی باشد.

کلیدواژه ها:

فاشییت پلانتار ، لیزر کمتوان ، تزریق موضعی کورتیکواسترویید