بررسی تاثیر بروموکریپتین بر فعالیت بیماری آرتریت روماتویید

سابقه و هدف: بروموکریپتین یک آلکالویید ارگوت است که باعث سرکوب سنتز پرولاکتین میشود. برخی مطالعات از نقش پرولاکتیندر توسعه و فعالیت بیماری آرتریت روماتویید (RA) حمایت کرده اند. لذا، در این مطالعه به بررسی اثر بروموکریپتین بر فعالیت بیماری RA بپرداخته می شود. مواد و روش ها: در این مطالعه مداخله ای دوسو کور 174 بیمار مبتلا به آرتریت روماتویید مراجعه کننده به کلینیک بیمارستان شهیدبهشتی کاشان طی سال 90 وارد مطالعه شدند. بیماران به صورت بلاک تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. یک گروه بروموکریپتین 2/5میلی گرم 2 با در روز و گروه دیگر دارونما دریافت کردند. کلیه بیماران در ابتدای مطالعه و طی ماه های دوم و ششم از نظر تورم، تندرنسمفصل، شدت درد بر اساس ESR, VAS و DAS بررسی شدند. نتایج: تورم اولیه در گروه برموکریپتین پس از 6 ماه از 3/7 به 0/59 رسید که در مقایسه با گروه کنترل دارای کاهش معنی داری بود. هم چنین، در این گروه شدت درد در مقیاس VAS طی 6 ماه از 82/1 به 23/15 رسید که در مقایسه با گروه کنترل دارای کاهش معنی داری بود. به علاوه، میزان DAS طی این مدت از 3/8 به 3/5 رسید که در مقایسه با گروه کنترل دارای کاهش معنیداری بود. پارامترهای ESR و تندرنس کاهش معنی داری نداشت.نتیجه گیری: در مجموع می توان گفت بروموکریپتین در بیماران آرتریت روماتویید باعث کاهش تورم، شدت درد و DAS می شود.و تندرنس کاهش معنیداری نداشت

کلیدواژه ها:

برموکریپتین ، آرتریت روماتویید VAS ، DAS