بررسی الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی ویبریوکلره های جدا شده از مدفوع بیماران مبتلا به اسهال وبایی شهرستان کاشان طی سال های 1377 تا 1388

سابقه و هدف : وبا یک بیماری اسهالی حاد است که می تواند در عرض چند ساعت منجر به کم آبی شدید و مرگ شود. باتوجه به اهمیت بیماری، این تحقیق جهت بررسی الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی ویبریوکلره کشت داده شده از ب یماران مبتلا به اسهال وبایی در کاشان طی سال های 1377 تا 1388 انجام شد.مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی مقطعی بر روی نمونه های جمع آوری شده و با کشت مثبت ویبر یو کلرا انجام شد. نمونه های مدفوع از بیماران مبتلا به اسهال حاد مراجعه کننده به مراکز بهداشتی و درمانی شهرستان کاشان گرفته شده و بر اساس دستورالعمل کمیته ملی استانداردهای آزمایشگاه بالینی (CLSI) تعیین هویت شد ند. سپس به روش آنزیماتیک، بیوتایپ و سروتایپ باکتری مشخص گردید. در نهایت تست حساسیت آنتی بیوتیکی به روش دیسک دیفیوژن (Kirby Bauer) با دیسک های استاندارد انجام شد. نتایج: در مجموع 58 نمونه ویبر یو مورد مطالعه قرار گرفت . نمونه های کشت داده شده به تمام آنتی بیوتیک ها، به جز اریترومایسین، مقاومت نشان داد ند. بالاترین مقاومت نسبت به آمپی سیلین ( 31 درصد ) و کمترین مقاومت نسبت به داکسی سایکلین، سیپروفلوکساسین و تتراسایکلین (7/1 درصد) بود. در بین سروتایپ های مختلف، کمترین مقاومت آنتی بیوتیکی در سروتایپ Inba و بیشترین مقاومت در نوع Ogawa به دست آمد. از نظر وضعیت مقاومت آنتی بیوتیکی در دو جنس و نیز دو گروه های سنی تفاوتی مشاهده نشد. نتیجه گیری: در این مطالعه به وضوح افزایش مقاومت به آنتی بیوتیک ها در نمونه های جداشده ی ویبریوکلره مشاهده شد که زنگ خطری در مورد بیماری وبا با به وجود آمدن سویه هایی با مقاومت های چند دارویی و مشکلات درمانی می باشد.

کلیدواژه ها:

ویبریوکلره ، اسهال وبایی ، مقاومت آنتی بیوتیکی