پاسخ تعقیبی هورمون های اپی نفرین و نوراپی نفرین به یک فعالیت بدنی شدید و خسته کننده

سابقه و هدف: کاتکولامین ها در بسیاری از اعمال حیاتی بدن همچون متابولیسم کربوهیدرات ها و چربی ها مشارکت دارند. هدف از این تحقیق بررسی تغییرات کاتکولامین ها در یک فعالیت بدنی شدید و خسته کننده است.مواد و روشها: در مطالعه حاضر 14 مرد جوان سالم شرکت کردند. شرکت کنندگان آزمون بروس را تا سرحد خستگی و با میانگینزمان 16/05 دقیقه بر روی تردمیل دویدند. از شرکت کنندگان چهار مرتبه نمونه خون گرفته شد. مرتبه اول پیش از آزمون، مرتبه دوم پس از انجام تست بروس، و مرتبه سوم و چهارم بلافاصله یک و دو روز بعد از اجرای آزمون بود. با استفاده از روش تحلیل واریانس اندازههای تکراری، نتایج اپینفرین و نوراپینفرین سرم تحلیل آماری شدند. نتایج: اطلاعات به دست آمده نشان داد که فعالیت هوازی شدید و تا سرحد خستگی موجب افزایش معنی دار اپی نفرین (P<0/001) و نوراپی نفرین (P<0/01) می شود. این تغییرات در مورد نوراپی نفرین تا دو روز بعد از فعالیت بدنی هوزای ادامه یافت. نتیجه گیری: به نظر می رسد پاسخ کاتکولامین ها به یک فعالیت بدنی یکسان نبوده و احتمالا تابع تغییرات وضعیت فرد قبل از فعالیتبدنی و نیز مدت و شدت تمرین باشد. میانگین زمان اجرای فعالیت بدنی شدید 16/05 دقیقه و با حداکثر اکسیژن مصرفی 54/83 میلی لیتر در کیلوگرم در دقیقه، میتواند تغییرات زیادی در متغیرهای تحقیق به وجود آورد.

کلیدواژه ها:

اپی نفرین ، نوراپی نفرین ، فعالیت بدنی