مقایسه اثر ترمیمی فنیتویین، استروژن کونژوگه و سیلورسولفادیازین موضعی در زخم های ایجاد شده در پوست موش صحرایی

سابقه و هدف: سال هاست که کوتاه کردن زمان بهبودی زخم توجه محققان پزشکی را به خود جلب کرده است ودستیابی به راهی که در نهایت به بهبودی سریع تر زخم منجر شود ، هنوز یکی از اهداف مهم در علم پزشکی است . اینمطالعه به منظور مقایسه اثر مصرف موضعی فنی تویین، استروژن کونژوگه و سیلورسولفادیازین بر ترمیم زخم های ایجادشده در پوست موش صحرایی انجام گرفته است.مواد و روش ها : این مطالعه بر روی 32 سر ( 4 گروه 8 تایی) موش صحرایی نر که بر پشت گردن هر یک از آنهازخمی با عمق 0/5 میلی متر و با مساحت 4 سانتی متر مربع ایجاد شده بود انجام شد. زخم های ایجاد شده در حیوانات گروه اول به صورت روزانه با پماد فنی تویین 1 درصد، در گروه دوم با کرم سیلور سولفادیازین 1 درصد، در گروه سومبا پماد استروژن کونژوگه 0/625 درصد پوشانده شده و گروه چهارم به عنوان شاهد در نظر گرفته شد . روند ترمیم روزانه زخم ها مورد بررسی قرار گرفت و مطالعه تا بهبودی کامل همه موش ها ادامه یافت.نتایج: یافته های مطالعه حاضر نشان داد که سیلور سولفادیازین نسبت به فنی تویین و استروژن کونژوگه سبب التیامسریع تر زخم گردید و تنها اختلاف مشاهده شده بین سیلورسولفادیازین و استروژن کونژوگه از نظر آماری معنی دار بود.نتیجه گیری: سیلور سولفادیازین باعث تسریع در بهبود زخمهای سطحی شده و استروژن کونژوگه کمترین اثر در اینروند را دارد.

کلیدواژه ها:

استروژن ، فنیتویین ، سیلور سولفادیازین ، ترمیم زخم ، موشهای صحرایی