بررسی فراوانی استیومالاسی و عوامل مرتبط با آن در بیماران مبتلا به کمردرد ایدیوپاتیک مراجعه کننده به کلینیک تخصصی شهرستان کاشان در طی سال 1385-1384

سابقه و هدف: کمردرد یکی از شکایات شایع بیماران در پزشکی بالینی می باشد. این بیماری از شیوع متفاوتی در کشورها برخوردار می باشد.با توجه به اهمیت بیماری و نقش ویتامین D در بروز آن، این مطالعه به منظور بررسی شیوع اس تیومالاسی و عوامل مرتبط با آن در مبتلایان به کمردرد ایدیوپاتیک در طی سال 1385-1384 در شهرستان کاشان انجام شده است.مواد و روش ها: این بررسی با طراحی مقطعی بر روی 100 بیمار ( 12 درصد مرد و 88 درصد زن ) با شکایت کمردرد مزمن مراجعه کننده بهمراکز تخصصی صورت گرفت . سن متوسط بیماران 6±41/2 سال بود. علل ثانویه کمردرد با توجه به شرح حال و معاینه فیزیکی و تصویربرداری رد شد . آزمونهای بیوشیمیایی شامل سطح سرمی کلسیم، فسفر، آلکالن فسفاتاز ، هورمون پاراتیرویید و 25 هیدروکسی ویتامینD سرم و کلسیم ادرار 24 ساعته اندازه گیری شد . از 25 هیدروکسی ویتامین D به عنوان آزمون قطعی شناسایی استیو مالاسی استفاده شد. اطلاعات مربوط به بیماران از قبیل سن، جنس، مصرف ویتامین D، مدت زمان تماس با نور خورشید و همچنین سطوح کمبود ویتامین D (خفیف، متوسط، شدید) در فرم اطلاعاتی ثبت شد و با استفاده از آزمون آماری مجذور کای دو (X(2 و Fisher Exact test و T و F اطلاعات و نتایج، مورد تجزیه و تحلیل اطلاعات قرار گرفت.نتایج: 50 درصد افراد مبتلا به استیومالاسی بودند. از این تعداد 42 نفر ( 84 درصد) زن و 8 نفر ( 16 درصد) مرد بودند. 54 درصد مبتلایان بهاستیومالاسی بهره ای از نور خورشید نبرده بودند و علی رغم مصرف ویتامین D دچار استیومالاسی بودند . بیشترین شیوع استیومالاسی در محدوده ی سنی 49-40 سال کمترین شیوع در محدوده ی سنی زیر 20 سال بود . میانگین 25 هیدروکسی ویتامین D در مبتلایان به استنومالامی 10/5ng/ml و در افراد غیر مبتلا 58/5ng/ml بود (p<0/0001)؛ 50 درصد افراد مبتلا کمبود خفیف، 24 درصد کمبود متوسط و 26 درصد کمبود شدید ویتامین D داشتند. نتیجه گیری : با توجه به فراوانی بالای کمبود ویتامین D در مبتلایان به کمردرد ایدیوپاتیک، به منظور کاهش این مشکل و عوارض ناشی ازآن، کاربرد روشهایی همچون غنیسازی مواد غذایی و آموزش بیماران به بهره گیری موثر از نور خورشید توصیه می شود.