مقایسه اثر مصرف متناوب با مصرف مداوم فنورباربیتال در پیشگیری از عود تشنج ناشی از تب

سابقه و هدف: با توجه به شیوع نسبتا بالای تشنج ناشی از تب و به لحاظ این که در صورت عدم پیشگیری تشنج ممکن است حالت عود کننده داشته باشد و از طرف دیگر با در نظر گرفتن مشکلات و عوارض ناشی از پیشگیری با فنوباربیتال در این بیماران، جهت ارایه روشی کم هزینه تر، مناسب تر و با عوارض جانبی کمتر برای پیشگیری از عود تشنج ناشی از تب، این تحقیق در بخش اطفال بیمارستان شهید بهشتی کاشان انجام شد.مواد و روش ها: این تحقیق یک مطالعه تجربی و از نوع کارآزمایی بالینی می باشد که بر روی 100 کودک مبتلا به تشنج ناشی از تب صورت گرفت. بیماران بعد از همانندسازی به دو گروه 50 نفری تقسیم شدند. به یک گروه در موقع تب دیازپام خوراکی به میزان 0/8 میلی گرم به ازاء هر کیلوگرم روزانه در سه دوز منقسم تجویز شد (گروه مورد) و در گروه دیگر فنورباربیتال خوراکی به میزان 5 میلی گرم به ازاء هر کیلوگرم روزانه به طور مداوم تجویز شد (گروه شاهد). بیماران هر 2 ماه یک بار به مدت 6 ماه از نظر عود تب و تشنج پیگیری شدند.

کلیدواژه ها:

تشنج ناشی از تب ، دیازپام ، فنوباربیتال