پیگیری یک ساله فیستول های شریانی- وریدی پهلو به پهلو همراه با لیگاتور شاخه دستال ورید در بیماران نیازمند به همودیالیز

سابقه و هدف: برای انجام همودیالیز به یک راه عروقی مناسب نیاز است که ایجاد این راه عروقی با به کار گذاشتن فیستول های شریانی- وریدی صورت می گیرد. برای ایجاد این فیستول ها، روش های متفاوتی وجود دارد که در این مطالعه عوارض و میزان پایایی تکنیک پهلو به پهلو با لیگاتور شاخه دیستال در یک پیگیری یک ساله مورد ارزیابی قرار گرفته است.مواد و روش ها: این مطالعه بر روی 62 بیمار مبتلا به نارسایی مزمن کلیه انجام شده است که پس از انتخاب بیماران، فیستول شریانی- وریدی پهلو به پهلو با لیگاتور شاخه دیستال کار گذاشته شد و در فواصل زمانی 6 ماهه و یک ساله فیستول از نظر میزان پایایی و عوارض بررسی شد.یافته ها: در 12/9% بیماران عوارض وجود داشت که اکثریت موارد خفیف بود و در هیچکدام از موارد نیاز به جراحی مجدد وجود نداشت. همچنین میزان پایایی یک ساله در این تکنیک 93/56% بود.نتیجه گیری و توصیه ها: تکنیک فیستول شریانی- وریدی پهلو به پهلو با لیگاتور دیستال می تواند عوارض کم و میزان پایایی بالایی همراه باشد. برای قضاوت دقیق تر در این خصوص به پیگیری طولانی تر و مقایسه این روش با سایر روش ها احتیاج داریم.

کلیدواژه ها:

همودیالیز ، فیستول شریانی- وریدی ، پهلو به پهلو ، عوارض ، میزان پایایی