بررسی قدرت تست های مالامپاتی و تیرومنتال در تشخیص لوله گذاری مشکل

سابقه و هدف: با توجه به حجم زیاد لوله گذاری مشکل و عوارض شناخته شده آن و نیز به علت تناقضاتی که در نتایج مطالعات قبلی در مورد ارزش تست های پیش بینی کننده لوله گذاری مشکل وجود دارد، این مطالعه بر روی بیماران مراجعه کننده جهت عمل جراحی به بیمارستان متینی کاشان در سال 1377 انجام شد.مواد و روش ها: پژوهش به صورت توصیفی بر روی 379 بیمار مراجعه کننده به بیمارستان انجام گردید. در ویزیت قبل از عمل، ابتدا تست مالامپاتی صورت می گرفت و بیمار در یکی از درجات I تاIV این طبقه بندی قرار داده می شد. سپس فاصله تیرومنتال (فاصله بین برجستگی تیرویید تا چانه وقتی که سر اکستانسیون کامل دارد) به وسیله خط کش اندازه گیری و ثبت می گردید. پس از القاء بیهوشی با تیوپنتال سدیم به میزان 5mg/kg و سوکسنیل کولین 1.5mg/kg و اکسیژناسیون بیمار، لارنگوسکوپی صورت می گرفت و منظره لارنگوسکوپیک بر اساس طبقه بندی Cormack به عنوان روش تشخیصی مثبت ثبت می گردید. بیمارانی که در درجات III و IV مالامپاتی قرار می گرفتند یا فاصله تیرومنتال آن ها کمتر از 6 سانتی متر بود به عنوان بیماران در معرض خطر لوله گذاری مشکل در نظر گرفته می شد و بیمارانی که منظره لارنگوسکوپیک آن ها در درجات 3 و 4 کورمک قرار می گرفت، تحت عنوان موارد لوله گذاری مشکل تلقی می گردیدند. در پایان، حساسیت، ویژگی، ارزش اخباری مثبت و منفی این تست ها در تشخیص موارد لوله گذاری مشکل محاسبه گردیدند.

کلیدواژه ها:

لوله گذاری مشکل ، مالامپاتی ، تیرومنتال